Spina Bifida Tedavisi

Spina Bifida Tedavisi Hakkında

Tedavi hakkında uygulanması gereken pek çok süreç vardır. Bu süreçlerin uygulanması için de öncelikli olarak muayenelerin yapılması ve hastanın durumu hakkında fikir edinilmesi gerekir. Tedavi sürecindeki yaklaşımların tamamı, muayenelerden elde edilen bulgular doğrultusundadır. Bu sayede tedavi süreci, en sağlıklı şekilde ilerlemektedir.

Spina Bifida Nedir?

Spina bifida, sinir sisteminin önemli bir konjenital anomali gebeliğin ilk iki ay içinde gelişir ve nöral tüp oluşumunda bir kusurdur. Nöral tüp defektleri (NTD) bebek ölümlerinin ana nedenidir. Omuriliğin en sık görülen konjenital lezyonlarından biri, omurganın eksik kapanmasından kaynaklanır. Bu olduğunda sinir dokusu omurilikten çıkar ve omuriliğin korumasız olduğu yumuşak bir çıkıntı oluşturur. Bu, posterior spina bifida olarak adlandırılır ve omurganın herhangi bir düzeyinde ortaya çıkmasına rağmen, lumbosakral bölgede daha sık görülür. Lomber sinir sinirlerinin kökleri söz konusu olduğunda, değişen seviyenin altında değişen derecelerde felç meydana gelir. Myelomeningoseli olan çocuk, çeşitli derecelerde felç ve omurilik zedelenmesi seviyesinin altında bir duyarlılık göstermemekte, ancak üst karın, gövde ve kolların korunması ile ortaya çıkabilir. Erken rehabilitasyon, olası ortopedik deformitelerin korunması için önemlidir. Spina bifida'nın kesin nedeni bilinmemektedir. Bilim adamları genlerin ve çevrenin, hastalığın gelişiminin bir kısmını etkilediğine inanırlar. Örneğin, bir kadının spina bifidalı bir çocuğu varsa, ikinci çocuğun aynı hastalığa sahip olma olasılığı yüksektir. Obezite veya diyabet hastası olan kadınlar da spina bifida ile bebek sahibi olma riski altındadır. Çocukta ortaya çıkan semptomlar, hastalığın şeklinin ne kadar şiddetli olduğuna bağlıdır. Hastalık hafifse, çocuk herhangi bir semptom veya problem göstermeyebilir. Ya da çocuğun sırtında çukurlar, doğum lekeleri, saç kaplı parçalar olabilir. Şiddetli vakalarda sinirlerin çocuğun sırtından nasıl çıktıklarını veya sırtında nasıl şiştiklerini görebilirsiniz. Hastalığın ciddi bir formundan muzdarip bir çocuk sinir uçlarına ciddi zarar verebilir ve bu da günlük aktivitelerini etkileyebilir. Bir çocuk kendini kötü hissedebilir veya bacak, ayak veya el hissedemez. Çocuk ayrıca vücudun bu bölgelerini taşıyamayabilir. Hastalığın ciddi bir formundan muzdarip çocuklar bazen beyinde biriken sıvı ile doğarlar ve doğumdan sonra bu hastalığı da geliştirebilirler. Buna karşılık bu, nöbetlere, zekâ geriliği ve görme problemlerinin gelişmesine yol açabilir. Bazı çocuklar skolyoz gibi spinal kurvatur geliştirebilirler. Şiddetli spina bifida olan çocukların çoğu lâteks alerjileri (bir tür lastik) geliştirir. Spina bifida olarak da bilinen, ikiye ayrılması omurga orta hat yapıları embriyonik bir füzyon eksikliği (embriyonik nöral tüp) neden olduğu konjenital malformasyon olarak tanımlanır. Bu patoloji, omuriliğin tüm uzantısını etkileyen, en sık görülen omurilik lezyonlarından biridir. Spina bifida durumunda, bir kist üretilir. Çünkü sinir dokusu, omurilik korumasının neden olduğu deliğin içinden geçerek omuriliği korumasız bırakır. Bu patolojinin farklı nedenleri arasında şunlar vardır: Spina bifida üç tipe ayrılır: Okült: Omurgada posterior arkın birleşiminde bir problem ile karakterize bir deformite olduğunda, normalde omurga kanalında bulunan yapıların belirgin değişiklikleri eşlik etmez. Bu değişiklik, bireyin tüm yaşamı boyunca algılanamayabilir ve nöromüsküler ya da iskelet problemleri ile ilişkili olabilir. Meningosel: Bu tip bir deformite, meninksin herniasyonu ve bir sıvının bulunduğu bir torbanın üretilmesiyle birlikte, arka arkın sürekliliğinin bir çözümünü sunar. Bu deformiteye nöromüsküler değişiklikler eşlik edebilir. Myelomeningosel: Bu deformiteye, sinir yapıları ile birlikte omuriliğin sargılarının herniasyonu eşlik eder. Genellikle miyelodisplazi veya bir meijielia ilişkilidir ve ciddi distal nöromüsküler disfonksiyona neden olur. Söz konusu deformitenin yeri, spina bifidayı taşıyan bireyin felcini belirler. Dorsal kolonda bulunursa, L1 veya L2 felci yüksek kabul edilir. L3 vertebra seviyesinde ortalama, L4, L5 ve sakral düzeyde ise düşüktür. Spina bifida'nın saptanması, gebeliğin ilk üç ayında ultrasonla yapılabilir. Amniyosentezi, amniyotik sıvıda bulunan a-fetoprotein proteini seviyesine göre saptamak da mümkündür. Doğumdan sonra, spina bifida gizlenmediğinde, omurgada oluşan foramen ve sinir dokusunun ortaya çıkışını görselleştirmek mümkündür. Spina bifida tedavisinde ana adım, lezyonun kapanmasıdır. Muayene sırasında, hidrosefali varlığı için değerlendirilmelidir. Fizik tedavi egzersizleri, bu patolojiden kaynaklanan çarpık ayaklar, yer değiştirmiş uyluk, azaltılmış eklem genliği, gövdede değişiklikler, kas sistemine güç kazandırma gibi olası deformitelerin düzeltilmesine yardımcı olur. Ebeveynlerin çocuğu bu deformite ile nasıl tedavi etmeleri gerektiğine dair rehberlik almaları, böylece uyarılmasının ve resimdeki bozulmanın önlenmesi önemlidir. Gizli spina bifida ve kistik Spina bifida, omurganın gelişiminde yetmezliği ve omurilik ve yapıların tamamlanmamış oluşumu ile karakterizedir. Hamileliğin ilk 4 hafta boyunca bebeğin gelişimi için konjenital malformasyonlar vardır. Genellikle oluşan bu yaralanmalar omurganın arka kısmında meydana gelmektedir. Bebeklerin sırt kısmında gözle görülür şişlikler oluşturmaktadır. Spina bifida hep bununla birlikte, spina bifida türüne bağlı olarak, çocukta alt idrar ve dışkı tutamama üyelerinin felci, bu tür gizli spina bifida gibi çocuklarda sorunlara neden olmaz. Spina bifida tedavisi yok ancak yeniden ameliyatla tedavi edilebilir. Girip omurgada defekti kapatmak, her zaman olmasa da komplikasyonlar bu ameliyatla önlenebilir. Spina bifida hastalığında yardımcı tedavi yöntemi olarak fizik tedavi bilim dalından yararlanılmaktadır. Henüz tam olarak nedenleri belirlenememiş olsa da, gebeliğin ilk 3 aylık periyodunda genetik faktörler yada çinko eksikliğine bağlı olarak geliştiği düşünülmektedir. Spina bifida oluşumu kendiliğinden geçebileceği gibi, herhangi bir şekilde nörolojik problemler meydana getirmemektedir. Sırt bölümünde oluşan çıkıntının kaplanmış olması sinir uyarılarının iletilmesini sağlar.

Myelomeningosel spina bifida hastalığının en şiddetli görülen türüdür. Spina bifida hastalığının tedavisi için doğumdan hemen sonra çocuğun ameliyat edilmesi gerekebilmektedir.

Spina Bifida Occulta

Spina bifida, kusur tipi, boyutu, pozisyonu ve komplikasyonlarına bağlı olarak hafif ila şiddetli arasında değişebilir. Bu defekt, omurganın herhangi bir yerinde olabilir ve genellikle doğumda çocuğun sırtında bir açıklık vardır. Ayrıca, omurga seviyesinde vücuttan büyüyen bir sıvı torbası gibi görünebilir. Bu çanta içinde omurilik olabilir, ancak her zaman olmayabilir. Diğer zamanlarda, anomali cilt altında gizli kalır. Spina Bifida Occulta, hastalığın en hafif şekli olarak bilinmektedir. Omurga kemiklerinin arka kısmı açık olarak görülür. Herhangi bir belirtiye sahip olmadığı gibi, hastada şikâyete de sebep olmaz. Ayrıca, tedavi gerektirmemektedir.

Meningosel

Omuriliği çevreleyen zar, omuriliğin dışına çıkar. Buna bağlı olarak bir kese oluşur. Kesenin içi genelde su doludur. Ameliyatla açık bir şekilde kalan zar ve beyin yapısı kapatılmaktadır.

Meningomyelosel

Hastalık kapsamında en ağır evre olarak nitelendirilmektedir. Meningosel’e göre daha sık görülen bu evre, omurilik zarlarının yanı sıra sinir yapısına da yerleşir. Hastada %90 oranında hidrosefali (beyinde su toplama) görülmektedir. Ameliyatla oluşan kese kapatılmaktadır. Ancak kabiliyetlerin bazıları geri kazandırılabilmektedir.

Spina Bifida Hastalığı Anne Karnında Tespit Edilebilir mi?

Dünyada doğan her 5.000 bebek, bu hastalık ile doğmaktadır. Bebekler doğmadan önce, anne karnında hastalık tespiti yapılabilmektedir. Anne karnında yapılacak ameliyatlar sonucunda, hastalığın tedavisi yapılabilmektedir. Erken teşhis sayesinde, bebek ölüm oranı da azalmaktadır.

Gebelik Sırasında Yapılan Muayene

Gebelik sürecinde anne karnındaki bebek için muayeneler yapılmaktadır. Bu süreçte ultrason cihazı kullanılmaktadır. Bebek, bu cihaz sayesinde anne karnında görüntülenebilmekte ve olağandışı durumlar tespit edilebilmektedir. Muayeneler arasında ultrason önemli bir yere sahiptir.

Anne Karnında Alfa Fetoprotein Oranı

Karaciğer kanseri (hepatoselüler karsinom ya da HCC) şüphesi olan hastalarda en yaygın olarak kullanılan laboratuvar testleri serum alfa-fetoprotein (AFP), normal olarak, olgunlaşmamış fetal karaciğer hücreleri tarafından üretilen bir proteindir.

Doğumdan kısa süre sonra bebeklerin yavaş yavaş azaltmak ve yaklaşık bir yaşında içinde yetişkinliğin seviyelere ulaşması AFP, oldukça yüksek oranda bulunmaktadır. Ek olarak, nöral tüp defektli gebe kadınlar da yüksek düzeyde AFP'ye sahiptir. Nöral tüp kusurları beyin ya da hamilelik sırasında folik asit eksikliğinden kaynaklanan omurilikteki malformasyonlardır.

Yetişkinlerde, sadece üç durumda yüksek AFP değerleri (500 ng / mL'nin üzerinde) görülür. AFP dozlaması için birkaç deneme mevcuttur. Genel olarak, 10 ng / mL'nin altındaki değerler normal kabul edilir. Kronik hepatitli hastalarda orta düzeyler (yaklaşık 500 ng / mL'ye kadar) görülebilir. Buna ek olarak, HCC akut ve kronik karaciğer hastalığının farklı türde birçok hasta AFP seviyeleri hafif ya da orta derecede bir artış olabilir.

HCC tanısı için serum AFP'nin duyarlılığı yaklaşık % 60'tır. Diğer bir deyişle, CHC hastalarının% 60'ında yüksek düzeylerde AFP tespit edilirken, CHC hastalarının% 40'ı normal CHC seviyelerine sahiptir. Bu nedenle AFP'nin normal değerleri, CHC'nin tanısal hipotezini göz ardı etmemektedir.

Ek olarak, yüksek değerler mutlaka hastanın HCC'si olduğu anlamına gelmez. Bununla birlikte, sirozlu ve yüksek seviyeli AFP'li bazı hastaların, CHC'ye sahip olmamasına rağmen, bu tip bir kanseri geliştirme riski yüksek olduğunu hatırlamak önemlidir. Sirozlu ve bu tümör markörünün yükseltilmiş değerleri olan, dolayısıyla, özellikle de artan değerleri olan herhangi bir hasta, bir CHC geliştirecek veya henüz keşfedilmemiş bir tümöre sahip olacaktır.

500 ng / mL'nin üzerindeki değerler CHC'yi düşündürmektedir. Aslında, AFP kan düzeyleri tümör boyutu ile doğrudan bir korelâsyon göstermemektedir. Son olarak, HCC ve yüksek AFP seviyeleri olan hastalarda bu belirteç tedaviye yanıtı belirtmek için kullanılabilir. Tümörün cerrahi rezeksiyonu uygulanan hastalarda, örneğin AFP seviyelerinin giderek düşmesi beklenir. Olağan değer, 2,5 MoM üzerinde olduğunda, bu değer yüksek olarak kabul görmektedir. Bu oranın yüksek olması, ölümcül kanser risklerine ve buna bağlı olarak gelişen tümörlerin habercisi olabilmektedir.

Detaylı USG

Kadın ve bebeği için risk sunmadığından, ultrason obstetride en sık kullanılan tanı yöntemidir. Başlangıçta, gebeliğin tek veya ikiz olması, plasenta lokasyonu, fetal kalp atım hızı ve gestasyonun var olup olmadığı; yalnızca hamileliğin varlığına veya olmamasına yanıt verir. Evrimi ile yarık dudak, konjenital çarpık ayak gibi Down Sendromu gibi genetik hastalıklara kadar küçük problemlerden tanı koyma olanağına sahiptir. Gebeliğin başlangıcında, muayene karın veya transvajinal yolla yapılabilir. Abdominal, transdüser annenin göbeğinin yüzeyine temas eder. Muayene sırasında hastanın tam mesanesi olmalıdır. Transvajinal olarak, bu tür muayeneye uygun bir transdüser vajina içine sokulur. Embriyo çok küçük olduğundan ve bu dönüştürücünün görüntüsünün çözünürlüğü genellikle daha iyi olduğundan, bu gebelik dönemi için en uygun olanıdır. Herhangi bir kanama bulunursa, bu test de sebebi bulmaya yardımcı olabilir. Hazırlık gerekmez. Gebeliğin 12. haftasından itibaren talep edilecek muayene abdominaldir. Ancak daha fazla hazırlık yapılmasına gerek yoktur.

1. gebelik haftası ile 13. gebelik haftası arasında, Down Sendromu gibi kromozomal bozukluk riskini değerlendirmek için Nukhal Translucens ölçümü için ultrasonografi yapılmalıdır. 35 yaşın üzerindeki hastalarda bu dönemdeki sınav çok önemlidir.

2. ve 24. haftalar arasında, Fetal anatominin daha ayrıntılı morfolojik çalışması ve büyümesinin değerlendirilmesi yapılabilir. 34 ile 37. haftalar arasında, Fetal morfolojinin genel bir analizi, fetal ağırlığın belirlenmesi, plasenta matürasyonunun yeri ve derecesi ve fetal prezantasyonun değerlendirilmesi yapılır. Sadece tek bir ultrasonun uygulanması mümkün ise, 20. ve 24. hafta arasında olması tercih edilir. Çünkü gebelik yaşını ve fetal morfolojinin iyi bir şekilde görüntülenmesini sağlar.

   Spina Bifida Ne Zaman Ortaya Çıkar?

   Spina bifida gelişiminin nedenleri bilinmemektedir. Genetik, besleyici ve çevresel faktörlerin bu duruma katkıda bulunabileceği düşünülmektedir. Bazı çalışmalar, anne tarafından yetersiz folik asit alımının nöral tüp defektlerinin gelişiminde önemli bir faktör olabileceğini düşündürmektedir. Bu nedenle doğum öncesi dönemde uygulanan vitaminler daima folik asit içerir. Spina bifida taşıyıcının semptomları, anomalinin türüne bağlı olarak çok değişkenlik gösterir. Kapalı kusurlar, daha önceden bir saç tutamı veya spinal malformasyon bölgesinde cilt üzerinde bir nokta varlığı ile tanımlanır. Meningosellus ve miyelomeningosellerde, omurganın yakınındaki deriden dışarı uzanan sıvı dolu bir torba oluşur. Bu kese ince bir deri tabakası (meningocel) ile kaplanabilir veya özellikle miyelomeningosel vakalarında bu kaplama tabakası yoktur ve anormal doku tamamen açığa çıkar. Spina bifida, en küçük, bazı fonksiyonel sınırlamalar, ciddi fiziksel ve zihinsel yetersizliği olan en ciddi olanları gibi birçok komplikasyonla ilişkili olabilir. Bu durumdaki çoğu insanın normal bir zekâ seviyesi vardır. Spina bifida'nın etkisi, kaplanmış olsun ya da olmasın, malformasyonun yeri ve büyüklüğüne bağlıdır. Kural olarak, malformasyonun altında bulunan tüm sinirler daha büyük veya daha az bir dereceye kadar etkilenecektir. Bu nedenle, malformasyonun yeri ne kadar yüksek olursa, sinir hasarı ve motor ve duyusal fonksiyon kaybı da o kadar büyük olur. Spina bifida ile ilişkili nörolojik komplikasyonlardan biri, özellikle myelomeningoseli olan çocuklarda Chiari II malformasyondur. Spinal kanal veya boyun bölgesinde, kordon sıkıştırma ve bu besleme güçlüğü, yutma ve solunum ve değişikliklerin kontrol üst uzuvların işlevinde (sertlik ve zayıflık) gibi semptomlar ile bu malformasyon, beyin sapı ve beyincik bir şekilde çıkıntı olarak meydana gelmektedir. Bu durumda, beyin omurilik sıvısı akışında bir tıkanıklık olabilir ve bu sıvının beyin içinde ve etrafında anormal bir birikimi olduğu hidrosefali adı verilen bir duruma neden olabilir. Bu birikim, beyin yapılarının zarar görmesiyle birlikte kafa içi basıncının artmasına neden olur. Hidrosefali beyinde bir şant yerleştirerek tedavi edilir ve bu da fazla sıvının karın boşluğuna boşaltılmasına izin verir. Myelomeningoseli olan bazı yenidoğanlarda beyin zedelenmesine veya ölümcül olabilen menenjit gelişebilir. Myelomeningosel ve hidrosefali ortaya çıktığında, çocuklar öğrenme ve dikkat zorlukları sergileyebilirler. Yaşamın daha sonraki bir aşamasında, bu spina bifida hastaları lâteks alerjisi, deri veya gastrointestinal problemler geliştirebilir ve depresif koşullara daha yatkındır. Hastalık genellikle yeni doğan bebeklerde ve kalıtsal taşıyıcılarda görülmektedir.

   Kimlerin Spina Bifidalı Bir Çocuğu Olabilir?

   Spina Bifida’nın görülmesi, genelde anne ile alakalıdır. Çünkü annede folik asit, çeşitli mineraller ve bazı vitaminlerden eksikliği varsa, bebekte bu rahatsızlığın görülmesi muhtemeldir.

Spina Bifida Tedavi Yöntemleri

Spina Bifida tedavisi kapsamında pek çok tedavi yöntemi bulunmaktadır. Bu tedavi yöntemlerinden en çok uygulananı ise cerrahi müdahaledir. Genellikle ilk ve son evresi görülen rahatsızlıklarda cerrahi müdahale yapılmaktadır. Aksi takdirde yeni doğan bebekte hidrosefali görülebilmektedir.

Spina Bifida Tedavisinde Ameliyatlar

Ameliyatlar, hastalığın kesin çözümü olarak bilinmektedir. Yeni doğanlara ve kalıtsal olarak gelişmiş olan hastalıklar için uygulanmaktadır.

Doğum Öncesi Ameliyatlar

Doğum öncesi gerçekleşen ameliyatlar da bulunmaktadır. Doğacak bebeğin omurgasında gelişen kesede sıvı birikintisi olur. Bu kesenin açılması ve içinin boşaltılması sayesinde omurga, bazen tamamen bazen de kısmi olarak işlevine kavuşabilmektedir. Bu süreçte ameliyat, bebek daha anne karnındayken yapılır.

Sezaryen ile Doğum

Dünya Sağlık Örgütü'ne göre, bir sezaryen bölümü, annelerin ve bebeklerin hayatlarını kurtarmak için ancak tıbbi nedenlerle belirtildiği zaman etkili bir müdahaledir. Sezaryen sırasında kadın, hareketleri ve baskıları hissedebilir, ancak acı çekmez. Profesyonellerin karın boşluğunun hijyenini yaptığı zaman rahatsızlık vardır, ama bu geçicidir. Ancak, büyük bir ameliyat olduğu için, iyileşme güçlü analjezik ilaç gerektirir, böylece kadın çok fazla acı hissetmez. Ameliyat olduğu için sezaryen ile doğum yapılması biraz hazırlık gerektirir. Çoğunun sadece elektif sezaryenlerde (yani, daha büyük bir nedenden ötürü önceden işaretlenmiş olan sezaryenlerde) yapılması mümkündür. Çünkü acil bir sezaryende zaman yoktur. Bir sezaryen için hazırlık içerir: 8 saatlik açlık (yemek): doğum sırasında gıda, kusma ve bu içeriğin aspirasyonunun olmaması için daha fazla güvenlik sağlar. Ameliyattan önce sadece 4 saat su içebilirsiniz. Tırnak cilasını (veya açık emayeleri kullanarak) çıkarma: Ayak parmaklarının uçları ve tırnak yatağının kendisi, hastanın oksijenlenmesi hakkında bilgi sağlar. Fermente olmayan yemekler tercih edilmelidir. Bağırsak döngülerinin şişirilmemesini sağlar. Sezaryen doğum sadece normal bir doğumun ikinci alternatifi olduğu özel vakalarda belirtilir, ancak doğum uzmanının değerlendirmesinin faydalardan daha fazla risk olduğuna karar verilir. Bu genellikle teslimatların % 15'inde görülür. Bu riskler esas olarak doğum öncesi bakım sırasında tespit edilir. Plasenta previa: Plasenta previa centro-total veya centro-parcial vakalarında, sezaryen ameliyatının yapılması önerilir. Plasenta previa, uterus kavitesinin alt kısmında plasentanın implantasyonudur. Plasenta akreata: Plasenta implante ve vajinal sezaryen şekilde, doğum sonrası rahim içinde ayrılmalarını önlemek ile rahim kasları birbirine yapışır. Böyle bir durumda doğum yapacak olan anneye önerilen tedavi yöntemi sezaryendir. Çünkü kasların birbirine yapışması ile normal doğum söz konusu değildir. Pelvik fetüs: Sezaryen doğum 36 hafta (yani yerine vajinal kanala doğru başını birlikte olma "oturan") makat olan bebekler için belirtilir. Bu durumda, Sağlık Bakanlığı uzmanları dış sefalik versiyon denilen bir işlem deneyin önerir. Sonuç alamıyorsanız sezaryen bölümünü öneriyorsunuz. Daha riskli olmasına rağmen, hem de normal bir doğum yapmak mümkün olduğundan, ancak annenin kararı dikkate alınmalıdır. HIV virüsü ile enfekte olan anneler: Bu durumda prematüre olmanın yanı sıra membranların doğum ve erken yırtılmasını önlemek için sezaryen 38. haftada yapılmalıdır. Herpes simplex virüsü ile enfekte anneler: Gebeliklerin üçüncü trimesterinde Herpes simplex virüsünün primer enfeksiyonu olan ve doğum sırasında aktif enfeksiyon olması durumunda sezaryen önerilmektedir. Sezaryen için birkaç sağlık çalışanından oluşan bir ekibe ihtiyaç vardır. Bu kişiler ise: Ana cerrah olacak kadın doğum uzmanı Asistan cerrah olacak kadın doğum uzmanı Cerrah Hasta ve yeni doğan için sorumlu hemşirelik ekibi Anestezist Çocuk doktoru Annenin ameliyat için hazırlanma süreci ise şöyledir: Annenin ameliyat masasına gelişi: Bu sırada hemşirelik ekibi, ameliyat sırasında serum ve ilaçların infüzyonu için damarlara erişim sağlayacak ve hastanın öyküsünden ameliyat için önemli olabilecek bilgileri toplayacaktır. Anestezi: Anestezi uygulanabilmesi için hasta çapraz bacaklı oturma ve servikal omurganın yeterince rahatlatılması, böylece intervertebral boşlukların açılması sağlanır. Lomber omurgaya genellikle spinal anestezi uygulanır. Temizleme: Daha sonra uygun şekilde konumlandırılacak ve hemşirelik personeli tarafından karnının ve genital organının sistematik bir şekilde temizlenmesine maruz kalacak. Zaten anestezi, problanacak ve böylece probun geçişi ile herhangi bir rahatsızlıktan kaçınacaktır. Doktorlar antisepsi olarak adlandırılan daha fazla temizlik yapacak ve cerrahi alanları koyacaktır. Cildin açılması: yaklaşık 12 cm'lik bir kesi yapılır, bu da yağ dokusu olarak da bilinen deri altı hücresel dokuya ve daha sonra bir fibrotik ağa erişir. Rektus abdominis kası, sırayla dikkatlice kesilir ve daha sonra ince bir doku olan peritondur. Böylece doktorlar uterusa erişir ve fetüse erişmek için hassas bir kesi yaparlar. Bebeğin çekilmesi: Bebek annenin rahminden alınır. Göbek kordonunun kesilmesi: Fetal çıkarıldıktan sonra doğum uzmanı, bu göbek kordonunun atılmasını durdurur ve kordonu kelepçeler. Bebeğin anneye tanıtımı, Fetal sağlığın değerlendirilmesi, Uterus boşluğunun temizlenmesi ve plasentanın çıkarılması, Ameliyatta kesilmiş dokunun kapanması: daha önce açılmış düzlemlerden, tek tek, rahimden başlayarak, deride sonlanan dikiş (dokuların dikilmesi), Giyinme: Takım, cildin kesilmesi üzerine bir pansuman yapar. Gebe kadına ve bebeğe sağlıklı gebelikte normal doğumdan daha fazla risk gösterilmesine rağmen, anne tarafından sezaryen operasyonu istenebilir. Federal Sağlık Konseyi'nin kararına göre, bu, annenin iki doğum yolunun yararları ve riskleri hakkındaki tüm bilgileri aldıktan sonra olabilir. Kadın hala bir sezaryen seçerse, o seçeneği kaydeden ücretsiz ve bilgilendirilmiş onam formu imzalamalıdır. Ancak, elektif sezaryen, ancak sadece 39. gebelik haftasından itibaren gerçekleşmelidir. Doktor kararını kabul etmezse, bunu başka bir uzmana gönderme hakkına sahipsiniz. Sezaryen doğum büyük bir ameliyattır ve iyileşmesi kolay değildir. Ameliyattan hemen sonra kadın anestezi düzelinceye kadar post anestezik düzelme odasında 2 ila 4 saat kalır, yaklaşık 8 ila 12 saat sonra mesane kateteri çıkarılır ve kateterin ilk kez kaldırılması önerilir. Kadın doğumdan 2 ila 4 gün sonra hastaneye kaldırılır. Hastanın ağrısının, rahatsızlığının ve süresinin yoğunluğu ve süresi, ayrıca sezaryen toplam iyileşme süresi kadından kadına değişir. Sezaryen iyileşmesinin daha hızlı gerçekleşmesi için postpartum bandın erken kullanımı önerilmektedir. Hareketlere yardımcı olur ve skar bölgesinde sıvı birikimini önler. Hamilelikte ortaya çıkan sıvı birikmesi nedeniyle ayaklarda ve bacaklarda şişme yaygındır. İyileşmek için, hidrasyon ve hafif yürüyüş önerilir. Su alımı günde 2 ila 3 litre olmalı ve yem proteini de yüksek olmalıdır. Sezaryen doğum, insanlaştırılabilecek bir doğum şeklidir. Dünya Sağlık Örgütü'ne göre, sadece zorunlu olduğu durumlarda, doğumların % 10 ile % 15'i arasında bir seçenek olmalıdır.

Planlı Hamilelik

Planlanan hamilelik, anne adayına, sağlıklı ve güvenli bir gebelik dönemi için gerekli tüm muayeneleri yapma imkânı sunmakta, ayrıca bebeğin doğmasından önce tüm bakımların yapılmasına izin vermektedir. Aşırı kilolu kadınlar için planlama, diyete ve aşırı kilonun azaltılmasına ve fetüsün sağlıklı gelişimine katkıda bulunan vitamin ve besin maddelerinin alınmasına izin verir. Örneğin folik asit, hamileliğin başlamasından üç ay önce alındığında hidrosefali ve diğer birçok hastalığın korunmasını önler. Planlamanın anne ve bebeğin sağlığı için değil, aynı zamanda mali ve yapısal yararlar sağladığını belirtemeyiz. Ve nedenleri çok, önceden planlama, tüm malzemeler, yeni doğan öğeleri, ekstra maliyetler için hazırlanan yatak odası mobilya satın almak mümkün olacak, az değil. Dairelere ve evlere yerleşen, sadece iki ya da iki gün boyunca düşünen, rahat, küçük ve işlevsel bir çekimle ve üçüncü üyenin gelişiyle birlikte, her gün değişime uğrayan çok sayıda çift kat vardır. İyi ve güvenilir bir annelik seçimi de çok önemlidir ve eğer planlanırsa, doğum uzmanı da çok daha kolaydır ve sadece gebelik beklentisiyle şefkatin gözlenebileceği seçimlerdir. Finansal açıdan da planlandığı zaman çok daha olumludur. Ebeveynlerin planlanması ile ebeveynler geçici olmayan harcamalarla mali olarak hazırlanabilirler ve çiftin gelirini kontrolden çıkacak şekilde ödün vermeden ayrılmak zorundadırlar.

Folik Asit Alımı

Folat, metilfolat veya vitamin B9 olarak da bilinen folik asit, suda çözünen ve günlük diyetin çeşitli öğelerinde bulunan bir B vitamini kompleksidir. Folat gıdada doğal olarak oluşur ve folik asit ilaç tedavisinde kullanılan sentetik folat formudur. Çok sayıda vücut fonksiyonu için folat gereklidir. Bunlar arasında: DNA sentezi ve onarımı, hücre bölünmesi ve büyümesi, yeni proteinlerin üretimi, kırmızı kan hücrelerinin oluşumu. Folat kardiyovasküler ve sinir sistemi sağlığı için önemlidir. Hamile kadınlar için folat özellikle iyi fetal gelişim ve nöral tüp oluşumu için önemlidir. Tamamlama hamilelikten en az bir ay önce başlamalı ve gebeliğin ardından ilk sekiz haftada gereklidir. Çünkü bu dönemde sinir sisteminin gelişimi ve fetüsün nöral tüpü oluşur. Folat dâhil tüm B kompleksi, cilt, tırnak ve saçın sağlığında önemli bir rol oynar. Folat, tırnakların ve saçların büyümesinde yardımcı olur, akne ve dermatit ile savaşır, cildi sağlıklı bir parlaklık ve kontrollü yağlarla bırakır. Bağışıklık sisteminin güçlendirilmesi için folat dâhil olmak üzere B vitaminleri arasında bir dizi etkene ihtiyaç vardır. Fetal sinir sisteminin gelişimi için önemli olmasının yanı sıra folat, doğru beyin fonksiyonu için kritik öneme sahiptir ve bilişsel yetenek ve zihinsel ve duygusal sağlıkta önemli bir rol oynar. Florida'daki İşlevsel Tıp Enstitüsü tarafından yapılan çalışmalara göre, depresyon vakalarının% 40'ından fazlası, vücuttaki folat eksikliğinden kaynaklanmaktadır. İyi bir ruh hali sağlayan bir nörotransmitter olan serotonin üretiminde bir kofaktör görevi görür. Folat, B6 ve B12 vitaminleri ile birleşerek, homosistein seviyelerini azaltan bir koenzim, kardiyovasküler (kalp ve dolaşım sistemi) olumsuz yönde etkileyen aşırı amino asit, hücre onarımını önler (metilasyon olarak bilinen bir süreç). . Yüksek düzeyde homosistein, kan basıncını yükselten kan damarlarının sertleşmesine katkıda bulunur. Folat bakımından zengin besinler, ıspanak, brokoli, lahana, marul ve maydanoz ağırlıklı olarak koyu yeşil yapraklarıdır. Kepekli tahıllar, fasulyeler, mantarlar, viscera (tavuk karaciğeri), avokado, mango, portakal, domates, kavun, muz, yumurta, bira mayası ve buğday tohumu da iyi miktarda besin içerir. Bu nedenle folat bakımından zengin besinler çok çeşitlidir. Hepsi günlük diyetin bir parçası olmalıdır. Amerikan Kanser Derneği Kanser Bilim Dergisinde yayınlanan bir çalışmaya göre, bu besleyicinin takviyeleri kanserin ilerlemesini önleyebilir. Çalışmada folik asit yetmezliğinin kanser oluşumu için bir risk faktörü olduğu hipotezini destekleyen veriler sunulmuştur. Folat, DNA'nın sentezi ve onarımı (malign bir hücreye dönüşebilen kusurlu hücrelerin oluşumunu önleyen) gibi nükleik asitlerin ve amino asitlerin metabolizmasında çeşitli reaksiyonlar için gerekli olan koenzimlere dâhil edilir ve homosisteinin metionine dönüşümü, fazlalığı kanser ve kardiyovasküler hastalık gibi kronik sağlık sorunlarıyla bağlantılıdır. Çoğu zaman folat eksikliği asemptomatiktir. Şiddetli vakalarda, yorgunluk, hafif efordan sonra nefes darlığı, baş ağrısı ve ağız yaraları olabilir. Tanı, kandaki folik asit ölçümü ile yapılır. Bir folat eksikliği yetişkinlerde anemiye ve çocuklarda daha yavaş gelişime yol açabilir. Gebe kadınlarda, bu vitaminin yokluğu fetüsün nörolojik malformasyonlara neden olabilir. Alkol, folat emilimine müdahale eder ve ayrıca idrarla giderilen vitamin miktarını arttırır. Bu nedenle, birçok alkolik folik asit eksikliğine sahip olabilir. Ayrıca, alkoliklerin genellikle zayıf diyetleri vardır ve önerilen günlük folat miktarına ulaşmazlar. Abartılı bir emme uzun bir süre için var ise, bu bir eksikliği ile sonuçlanabilir B12 vitamini sinir sistemi ve B12 vitamini eksikliği anemisi zarar verebilir. Folik asit takviyesinin hedeflendiği birkaç yaşam ve sağlık durumu vardır. Bunlar: hamilelik, laktasyon, folat eksikliği anemisi, aşırı homosistein ve kan testinde ölçülen eksiklik olduğunda, bunlar ana endikasyonlardır. Alkoliklerde vakaların% 50'sinden fazlasında eksiklikler gözlenmiştir. Alkol, folat emilimine müdahale eder ve ayrıca idrarla giderilen vitamin miktarını arttırır. Buna ek olarak, birçok alkoliklerin zayıf diyetleri vardır ve önerilen günlük folat miktarına ulaşmazlar. Vitaminler, bu vitaminin eki gibi, allopatik ilaçlar olarak yoğun yan etkiler olarak mevcut değildir. Çok daha tehlikeli bir ağrı kesici veya anti-inflamatuar almaktır. Folik asidin fazla bir emme uzun bir süre için var ise, bu sinir sistemi ve B12 eksikliği anemisi zarar bir vitamin B12 eksikliği ile sonuçlanabilir. Folat suda çözünen bir vitamindir ve bu vücut tarafından düzenlemesini kolaylaştırır. Herhangi bir fazlalık idrar yoluyla doğal olarak ortadan kaldırılacaktır. Bu nedenle, aşırı doz, gıda ile meydana gelmez, ancak takviyelerden oluşabilir. Aşırı dozda folik asit alındığında sindirim problemleri, mide ağrısı, mide bulantısı ve ürtiker benzeri cilt reaksiyonları ile sonuçlanabilir. Vitamin B12 eksikliği ve sonuç olarak anemi de oluşabilir. Günde 5000 mikrogramın üzerindeki miktar tehlikeli kabul edilir.

Kök Hücre Tedavisi

Trombositler ve kök hücreler açısından zengin plazmalar yardımıyla Ortopedi ve Travmatoloji Enstitüsünde iki yeni tedavi yöntemi uygulamaya konmuştur. Bu tedavilerin ancak şimdiye kadar özel kurumlarda nasıl elde edilebileceği yaygın olarak bilinir. Sıvı kısım (plazma) dışında kan kırmızı hücreleri, beyaz hücreleri ve trombositleri içerir. Trombositler, kan pıhtılaşmasına katılmanın yanı sıra, sakatlığın tedavisinde çok önemli olan büyüme faktörleri olarak adlandırılan yüzlerce protein içerir. PRP, genellikle kanda bulunandan çok daha fazla platelet içeren bir plazma ve bu nedenle yaklaşık 5 ila 10 kat büyüme faktörleridir. Bir PRP formülasyonu geliştirmek için, önce hastanın kanı çekilmelidir. Trombositler diğer kan hücrelerinden ayrıştırılır ve santrifüj denilen bir işlem sırasında konsantrasyonları santrifüjde artar. Santrifüjlemenin tamamlanması üzerine, elde edilen bileşim istenen yere uygulanır. Prosedür genellikle 1 ila 4 hafta boyunca tekrarlanır. Prosedür lokal anestezi ile gerçekleştirilen, hızlı ve basit ayaktan ve tek kontrendikasyonlar anamnezde ve akut enfeksiyonda malign hastalığın varlığıdır. Birkaç dakika sonra hasta eve gidebilir. Çoğu araştırmaya göre, PRP, tenis çürüğü, Aşil tendonu iltihabı, ayak bileği bağı veya omuz eklemi gibi kronik tendon iltihabının tedavisinde en etkilidir. PRP tedavisi, ligament, tendon ve kas yaralanması gibi akut spor yaralanmalarının tedavisinde de uygulanabilir. Orta dereceli dejeneratif değişikliklerle (artrozis III derecesine kadar) ve diskojenik ağrı durumunda eklemlerin osteoartritinde iyi sonuçlar elde edildi. PRP uygulamasıyla ilişkili riskler minimaldir: enjeksiyon bölgesinde daha az ağrı, enfeksiyonlar, yumuşak doku dokusu hasarı, sinir yaralanmalarıdır. Kortizon tedavisi veya el bileğinde hyaluronik asit preparasyonu ile ilişkili risklerden çok farklı değildir. Kök hücreleri ve adipoz doku ve kemik iliğinden elde perisitler (rouget hücreleri) büyük eklemlerde dejeneratif değişikliklerin tedavisinde olan tendon ve ortopedik uygulamalarda en yaygın uygulama kıkırdak, kemik rejenerasyonu, bir memelide arterit, iyileşme onarımında büyük bir potansiyele sahiptir. Hücre ölümünü ve yara dokusunun oluşumunu önlemek yeni kan damarlarının oluşumunu teşvik ve inflamatuar yanıt ve yeni kan damarlarının gelişimini azaltarak hasarlı dokunun yenilenme şunlardır: Kök hücre ve perisitler birçok önemli işlevlere sahiptir. Anlamlı olarak, yağ dokusu kemik iliğinden çok daha fazla kök hücre içerir. Kök hücrelerin uygulanması için Endikasyon bir doktor ve RDP için hemen hemen aynı görüntüleme alanını getiriyor. Lokal anestezi kullanılarak yapılır. Genellikle göbek çevresinde bireysel bölgelerden az miktarda yağlı doku alınır. Kök hücreler çok kısa sürede izole edilir ve istenilen bölgeye uygulamaya hazırdır. Uygulama UZV veya Diyafram kullanılarak gerçekleştirilir. Hasta yakında eve gidebilir ve prosedür doktorun kararına göre birkaç hafta boyunca gerektiği kadar tekrarlanabilir. Bu tedavilerin kullanımının göstergesi, bir klinik muayene ve gerekli tıbbi dokümantasyonun ardından uzman bir ortopedi doktoru tarafından yapılır. Doktorun kararına göre prosedür birkaç hafta süre ile tekrarlanabilir. Bu tedavilerin kullanımının göstergesi, bir klinik muayene ve gerekli tıbbi dokümantasyonun ardından uzman bir ortopedi doktoru tarafından yapılır. Bu tedavilerin kullanımının göstergesi, bir klinik muayene ve gerekli tıbbi dokümantasyonun ardından uzman bir ortopedi doktoru tarafından yapılır.

Spina Bifida Tedavi Öncesi

Tedavi öncesi süreçte hastaya bazı muayeneler yapılmaktadır. Bu muayeneler sonucunda en uygun tedavi yöntemi belirlenir. Hastanın hazırlanması ve tanının konulması da tedavi öncesi sürece dâhildir. Muayeneler genel olarak fizyolojik ve nörolojik muayeneler olarak bilinmektedir.

Spina Bifida Tanısı

Bu anomali oldukça yaygındır. Kusur belirtileri, bu bölgenin üzerinde tüylülüğün artması, muhtemelen yağ dokusu birikmesi, deri girintisi ve kapiler genişlemesidir. Lomber, omurgada bir kemik defekti bulunur. Hastalık çok hafiftir ve nadiren semptomlara neden olur. Birçok insan bu bozukluğun olduğunu bile bilmiyor. Daha sonraki yaşamda, yağlı doku, arterit veya omurilik gelişiminin gelişimi nedeniyle tümörler ortaya çıkabilir. İdrar ve defekasyon ve sinir kökleri, motilite ve duyarlılık hasar belirtileri ile ilgili sorunlar olabilir. Açık / kistik bir SB'de, kemiklerin kusurları, omurilik dokusu olan veya olmayan sinir zarfından kaynaklanır. Bu şekle ait görünür işaretler çuval ya da arka tarafa yerleştirilmiş kisttir. İnce bir cilt tabakasıyla kaplı arkadaki büyük bir bloğa benzemektedir. SB'nin bu formunun iki alt türü vardır: Meningosel spinalis, arkada bulunan bir kist sinir zarfları (meninge) ve beyin sıvısı (likör) içerir. En yaygın olarak slobin-lomber omurgada görülür. En kötü durum SB. Ameliyattan sonra nörolojik başarısızlık ve prognoz yoktur ve kistin çıkarılması iyidir. Myelomeningosel, meninge ve likör haricinde, kemiğin kusuru boyunca, sinir kökleri ve omurilik, genellikle kist duvarıyla büyütülen kistlerden geçmektedir. Omurilik hasarlıdır veya uygun şekilde gelişmemiştir. Bu nedenle, etkilenen bölgenin hassasiyetine her zaman felç ve / veya hasar vardır. Özürlülük düzeyi, omurgada SB'nin lokalizasyonuna ve kistin sinir dokusunun miktarına bağlıdır. Bu problemi olan birçok insan idrar ve kusurlu bozukluklara (inkontinans) sahiptir. Eğer anomali omurganın daha yüksek seviyelerde ise, göğüs kısmında, tam veya eksik kutanöz omurilik belirtileri olabilir. SB'li çocukların sosyal ve psikolojik gelişimlerini izlemek önemlidir. Hidrosefali spina bifidalı çocukların % 80-90'ında görülür ve fark edilir görülmez tedavi edilmelidir. Hidrosefali, merkezi sinir sisteminde aşırı beyin sıvısı birikiminin adıdır. Tanı genellikle hamilelik sırasında ultrasonla veya yüksek konsantrasyonda alfa-phtho proteine ​​dayanarak yapılabilir. Diğer durumlarda, sadece doğumdan sonra tanınır. Muayene, spinal radyografi, lomber miyelografi, manyetik rezonans (MR), BT ve elektromiyografi kullanabilir.

Fizyolojik ve Nörolojik Muayene

Muayeneler kapsamında uygulanan fizyolojik muayenede pek çok bulgu elde edilebilmektedir. Elektrofizyolojik çalışma sırasında ya radyo frekans ya da kriyoablasyon yoluyla ablasyon yoluyla aritmiye kümülâtif olarak yaklaşmak mümkündür. Kardiyak aritmi, kalbin düzenli ritmindeki her değişikliktir. Bazı tiplerde çarpıntı, nefes darlığı, baş dönmesi gibi semptomlar ortaya çıksa da, asemptomatik aritmiler daha fazla dikkat çekmektedir. Çünkü klinik tanılarını ve dolayısıyla tedaviyi zorlaştırmaktadır. Bu muayeneyi yapmak için, elektrofizyolog olan kardiyak aritmide uzman bir doktor aramak zorunludur. Bununla birlikte, daha önce kesin tanı bir aritmolog tarafından verilecektir. Elektrofizyolojik çalışmalar, uzun, ince kateter hastanın tabi tutulduğu kalp yüksekliğine kadar kan damarı içine sokulur ki burada kasık bölgesinde ve / veya boyun, kalıplı damar ve / veya kan kullanılarak gerçekleştirilebilir. Lokal anestezi veya gerektiğinde, sedasyon tamamlanır. Elektrofizyolojik çalışma ve prosedürü, radyo frekans ablasyonu, postoperatif dönemde ve postoperatif dönemde nadir komplikasyonlarla güvenli kabul edilir. Bununla birlikte, ablasyon çoğu durumda yaklaşık % 95'lik bir başarı oranına sahiptir. Elektrofizyolojik çalışmayı gerçekleştirebilmek için, kardiyolog hastanın tıbbi geçmişini, fizik muayenelerini, elektrokardiyogramı, ekokardiyogramı, 24 saatlik holter ve diğerlerini içeren ayrıntılı bir değerlendirme isteyecektir. Bu teknik, kalp ritmi tedavisi için, özellikle kalp atışı hızlandığında, taşikardi için en modern yöntemlerden biridir. Çarpıntı veya baş dönmesi olan hastalarda, ilaçlarla tedavi mümkün olmadığında en çok prosedür önerilir. Çarpıntı, baş dönmesi veya bayılma gibi semptomların nedenlerini ortaya çıkardığı belirtilen elektrofizyolojik çalışma, kalbi uyarırken, predispozisyonlu hastalarda kardiyak aritmi indükleyen provokatif bir testtir. Aritmi ispatlandıktan sonra profesyonel standart tedavi olarak kateter ablasyonu ile etkilenen bölgedeki koterizasyonu tedavi eder. Elektrokardiyogram ile taşikardi tanısında elektrofizyolojik çalışma aynı zamanda ani ölüm riskini de doğrulamaktadır. Kardiyak aritmiler, çoğu zaman beklenmedik bir şekilde gerçekleşen kalp ritmindeki değişimlerdir. Çoğu insanda, kalp atış hızı, dinlenme veya fiziksel efor değişiklikleri ile dakikada 60 ila 80 arasında değişir. Kalp fonksiyonundaki değişiklikler kalbin daha hızlı (taşikardi) veya çok yavaş (bradikardi) atmasına neden olabilir. Kalbin üst kısmında (atriyum veya supraventriküler) veya daha düşük (ventriküller) olabilirler. Supraventriküler aritmiler arasında, atriyal ekstrasistoller, atriyal taşikardi, çarpıntı ve atriyal fibrilasyon en belirgin olanlardır. Birçok kardiyak aritmiler iyi huyludur ve semptomlara neden olmaz. Bununla birlikte, bazı durumlarda, en belirgin semptomlara neden olabilirler. Bu belirtiler arasında çarpıntı, bayılma ve ölüm riski bulunmaktadır. Elektrofizyolojik çalışma sırasında, söz konusu aritmiyi, ablasyon yoluyla, kümülâtif olarak yaklaştırmak da mümkündür. Çoğu ablasyon, kardiyak aritmilerin kontrolünde % 80-95 arasında bir başarıya sahiptir. Termal lezyon yoluyla, aritmi odağını uzlaştırmak mümkündür. Nörolojik muayene tüm hastaların klinik muayenesinin bir parçasıdır. Bir bireyi doktora başvurmaya yönlendiren şikâyete bakılmaksızın özet ve iyi bir muayene yapmamak için bir gerekçe yoktur. Kan basıncı ölçümünün yanı sıra, kardiyak oskültasyon ve karın boşluğunun palpasyonu rutin olarak hastalarda yapılır. Nörolojik muayene ile aynı şekilde gerçekleşir. Nörolojik konsültasyon, tam tıbbi öykü ve nörolojik muayene ile başlar. Tıbbi geçmişi alarak sırasında, güncel sorunları veya hastalıklar, aile içinde bir nörolog, önceki hastalıklar, hastanede kalma, cerrahi, kişisel ve sosyal özellikleri, aldığınız ilaçlar ve ilaçlara yönelik alerji ve hastalığa danışmanlık nedenleri hakkında bilgi toplamak. Bir tıbbi geçmişi alarak ve uygun parçalar pregledca gerçekleştirdikten sonra, nörolog genellikle zaten iyi sizinle biraz konuşabilir sorunlarının ne tür anlamaya veya ek testler yapılmalıdır. Ek tanı testleri, nörologun tanıyı doğrulamasına ve belirli bir tedavi planı için plan yapmasına yardımcı olabilir. EEG, beyninizin elektriksel aktivitesini kaydetmek için kullanılan ağrısız bir araştırmadır. Arama, kafa derinize küçük sensörler (elektrotlar) bağlamayı içerir. Bu elektrotlar beynin nasıl çalıştığını belirlemeye yardımcı olan bir tele (veya kablosuz olarak) bilgisayara bağlanır. Bilgisayar beyin aktivitenizi kaydeder ve ekranda veya kâğıda kavisli bir eğri olarak görüntüler. Epilepsi gibi bazı hastalıklar, beyin elektriksel aktivitesinin normal paternindeki değişikliklerle tanımlanabilir. Test 1 / 2-1 saat sürer. EEG testlerinin birkaç alt tipi vardır ve doktorunuz sahip olduğunuz semptomları değerlendirmek için en uygun olanı belirleyecektir. Periferik sinir iletim sondaları ile elde edilen en önemli bilgi maksimum periferik sinir hızlarıdır (NCVs).Test, motor ve duyu siniri üzerinde ayrı ayrı yapılır. Bu muayeneden kaynaklanan semptomlar genellikle farklı duyusal ve motor bozukluklardır. Periferik sinirlerin testleri iletkenliği genellikle kurulan EMG en belirgin değişikliklerin alanında genellikle sinirlerde, EMNG süre sonunda gerçekleştirilir. Test, ellerinizde veya ayaklarınızda belirli bölgelere uygulanan bir dizi hafif elektrik uyaranını kullanmayı içerir. Muayene genellikle ağrılı olmamasına rağmen, tarama sırasında hafif bir yerel kovalamaca yaşayabilirsiniz. Elektromiyografi (EMG), belirli kaslar aktive olduğunda ortaya çıkan elektriksel aktiviteyi test etme ve kaydetme tekniğidir. EMG, ağrı, hassasiyet, ereksiyon ve motor güçsüzlüğü gibi durumlarda tanı aracı olarak kullanılır. İğne elektromiyografi olan belirli rahatsızlık ama yine de daha çok olmayan belirgin ağrı ile ilgili, iğne takarken ise yüzey elektromiyografi tamamen ağrısızdır. Muayene sırasında, bazı kasları sıkmanız ve gevşetmeniz istenecektir. Test sonuçları, arama tamamlandıktan hemen sonra kullanılabilir. Arama bize kaslarınızın ve sinirlerinizin durumu hakkında değerli bilgiler verir. Doktorunuza teşhis koymanıza ve hastalığınız veya durumunuz için uygun tedaviyi belirlemenize yardımcı olur. Arama herhangi bir kalıcı sonuç bırakmaz. Test sonuçlarının güvenilir olması için semptomların bulunması gerekmez.

Spina Bifida Teşhisi

Teşhis kapsamında hasta olan bireyde idrar yolları sorunları, hareket kabiliyetinde oluşan bozukluklar ve hidrosefali görülmektedir. Bu bulguların tamamı, Spina Bifida hastalığına işarettir. Bunun sonucunda hasta için tedavi çalışmaları başlatılır.

Kan Testleri

Kan testleri sonucunda hastanın hayati derecede önem taşıyan değerleri ölçülmektedir. Buna bağlı olarak tedaviye devam edilir.

Ultrason

X ışınları sayesinde anne karnında bulunan bebeğin gözlemlenebildiği ve görüntülenebildiği bir cihazdır. Tedavi sürecinde kullanılan en önemli cihazlardan birisidir.

Amniyosentez

Amniyosentez, bebekte Down sendromu gibi bazı hastalıkları keşfetmek için yapılan bir muayene olup, rutin bir muayene değildir. Çünkü bazı riskler taşır. Amacı nedeniyle, şüpheyi doğrulamak için bir tanı testi olarak kategorize edilir. Amniyotik sıvı, bebeğin doğumunu kesen ünlü "su torbası" içinde. Bu kese, gebeliği sırasında bebeği "saklayan" sac benzeri sıvı (amnion) ile dolu bir zar olarak açıklanabilir. Bebek geliştikçe kesenin içindeki sıvı hacmi artar. Genel olarak, hamileliğin 28. haftası genellikle sıvının sınırına ulaştığı ve bir litre civarında olan hacimdir. Amniyotik sıvının önemi, kadının göbekte acı çekeceği darbeleri veya diğer travmaları yumuşatmak ve aynı zamanda çok güçlü sıcaklık değişimlerini önlemektir. Bu gelişmekte olan fetüsü korur ve onu sıcak tutar: gelişiminin normal olması için gerekli iki şey. Ek olarak, daha sonra amniyotik sıvı, bebeğinizin rahim içindeki daha büyük bir hareketliliğine izin verir, bu da kaslarınızı ve kemiklerinizi oluşumunda güçlendirir. Amniyosentez muayenesinin ortaya çıkarabileceği, ancak diğer, daha az invaziv yollarla da teşhis edilebileceği diğer bilgiler, anne ve çocuk arasında Rh faktörü uyumsuzluğu varsa bebeğin cinsiyetidir. Amniyotik sıvı DNA testi ile çocuğun doğum öncesi babalıklarını belirlemek de mümkündür. Ancak test genellikle bu amaç için kullanılmaz. Bebekte, amniyosentez ile tespit edilemeyen, ancak yarık dudakta olduğu gibi daha ayrıntılı ultrasonografilerle saptanamayan başka hastalık şüpheleri vardır. Amniyosentez incelemesi, aile öyküsünün ortaya koyduğu risklerle birlikte, yani anne veya babanın ailesinde konjenital veya genetik anormallikler olduğunda, erken gebelik testlerinde değişiklikler eklendiğinde doktor tarafından belirtilir. Amniyosentez gebeliğin 15. haftası itibariyle yapılmalıdır. Çünkü bu hafta ikinci üç aylık dönem başlayacağından, amniyotik sıvı zaten uterus içinde yeterli hacme sahiptir. Bu nedenle doktorlar bebeğin gelişiminde düşük veya daha az risk taşıyan uygun bir örnek alabilir. Malformasyonlarda, amniyosentez, bazı ülkelerde bu tür erken gebelik problemlerini teşhis etmenin ve bu durumlarda kürtajın yapılmasının bir yoludur. Bununla birlikte, muayenenin önemi, ailenin çocuğun sahip olacağı sağlık problemi hakkındaki erken bilgiyle sınırlı kalmaktadır. Daha az ciddi vakalarda, bebeğin klinik koşulları hakkında önceden bilgi verilmesi, doğum hazırlığını kolaylaştırır ve aile, örneğin, finansal koşullar varsa, yeni doğan YBÜ ekibini işe alabilir. Özel ihtiyaçları olan bir çocuğu alacak olan ailenin psikolojik hazırlığı için de önemlidir. Amniyotik sıvının incelenmesi, rahim boşluğunun içine ulaşmak için uzun ince bir iğnenin karın içine sokulmasını gerektirir. Doktor ultrasonografiyi kendi kendine yönlendirmek ve bebeğin nerede olduğunu öğrenmek ve su kesesini (amniyotik sıvı) tanımlamak için kullanırken, anne adayı yatakta kalır. İğneyi torbaya yerleştirdikten sonra uzman, az miktarda sıvıyı çıkarır. Amniyosentez güvenli bir test olarak kabul edilmesine rağmen, iğnenin içinden sıvının delinmesi, en az bile olsa her zaman riskleri olan invaziv bir yöntemdir. İstatistikler, tedaviye giren kadınların yaklaşık% 0,2'sinin bir hafta içinde daha sonra kürtaja yol açtığını söylüyor. Çok daha nadir durumlarda, kadınların % 0.01'inden daha azı, test ciddi bir enfeksiyona neden olabilir. Yine de, bebeğin iğne yaralanmasının% 0,005 oranıyla çok nadir bir risk var. Amniyotik sıvının muayenesi sonucu ortaya çıkabilecek bir diğer gerçek ise vajina tarafından hafif bir sıvı kaybıdır ve bu da vakaların yaklaşık% 1,7’sinde görülür. Genellikle, sıvı kaybı bir hafta içinde başka komplikasyonlar olmadan duracaktır. Moleküler analiz modunda ön sonuçlar, 24 saat içinde ve 72 saate kadar hazır olabilir, ancak "fetal karyotip incelemesi" olarak adlandırılan tam analiz sadece iki hafta içinde elde edilebilir. Sıvı numunenin, hücrelerin kültürleneceği laboratuvara gönderilmesi gerekir. Bu nedenle, yeterli hücrelerin tanıda güvenli ve güvenilir olması iki hafta sürebilir. En yaygın kromozomal sendromlar hakkında ilk sonuçlar, test negatif olduğunda endişeli ebeveynleri güvence vermeye hizmet edebilir. Bu ön sonuçlarda bebeğin cinsiyeti de ortaya çıkar.

Spina Bifida Tedavi Sonrası

Tedavi sonrası süreçte hastaların rahat ettirilmesi de rutin kontrollerinin yapılması gerekmektedir. Bu süreç hakkında detaylı bilgiler aşağıda yer almaktadır.

Spina Bifida Ameliyat Sonrası Bakım

Hastanın ameliyatı sonrasında istirahat süresi yaklaşık 5 gündür. 5 gün sonrasında iyileşme süreci başlar ve kesiklerin oluşturduğu ağrı ve acı hissi son bulur. Bu süreçte hastanın hijyen konusunda dikkatli olması gerekmektedir. Hasta bir bebek ise beslenme ve hijyen konusunda alınacak önlemlerin en üst düzeyde tutulması gerekmektedir.

Spina Bifida Tedavisinin Başarı Oranı

Tedavi kapsamında ameliyatlar yapılmaktadır. Ameliyatların başarı oranları, hastalığın bulunduğu evreye göre değişkenlik göstermektedir. İlk ve ikinci aşamada başarı oranı %90 iken; son aşamada başarı oranı %60 civarına gerilemektedir. Çünkü ameliyat sonrasında bazı eklemlerde oluşan hasarlar tamamen iyileştirilememektedir.

Sık Sorulan Sorular

Spina Bifida tedavisi kapsamında sorulan pek çok soru bulunmaktadır. Sorular ve bu soruların cevapları aşağıdaki bölümde yer almaktadır.

Spina Bifidalı Hastaların Yaşam Süresi Nedir?

Hastalık kapsamında teşhis hemen konulmakta ve tedavi uygulanmaktadır. Daha çok bebeklerde görüldüğünden, tedavi sürecinin uygulanması önemlidir. Aksi takdirde bebek ölümlerinin yaşanması kaçınılmazdır.

Spina Bifida Tedavi Süresi Nedir?

Tedavi süresi yaklaşık 3 saattir. Önemli bir operasyon olduğundan, ameliyat süresi oldukça uzundur.

Spina Bifida Ameliyatlarının Komplikasyonları Nelerdir?

Doğal bir yöntem olduğundan ve şartlara bağlı olarak gelişen komplikasyonlar uzun süreli olabilmektedir.

Spina Bifidalı Doğan Çocuklarda Gelişim Geriliği Görülür mü?

Ameliyat başarıya ulaşmadığı takdirde bazı sorunlar meydana gelebilmektedir. Hastalığın belirtileri oluşum riskleri arasında Down Sendromu olabilmektedir. Ameliyatın başarıya ulaşmaması durumunda hastada Down Sendromu başlangıcı görülebilmektedir. Bu da bebeğin gelişimine büyük engel teşkil etmektedir.

Spina Bifida Tedavi Edilmezse Ne Olur?

Hastalığa tedavi uygulanmadığı takdirde eklem bozuklukları, zekâ ve gelişim geriliği, beyinde gerçekleşebilecek oluşumlar ve ölüm meydana gelebilmektedir. Tedavinin hızlı ve etkili bir şekilde uygulanması büyük önem arz etmektedir.

Spina Bifida Hastalığı Görülen Anneler Normal Doğum Yapabilir mi?

Hayır. Spina Bifida hastalığı görülen anneler normal doğum yaptığı takdirde, bebeklerde kalıcı hasarlar meydana gelebilmektedir. Omurilik çevresinde oluşan rahatsızlıklar, büyük sonuçlara yol açabilir.

Spina Bifida Hastalığının Seyri Nedir?

Hastalık başlarda belirtiye sebep olmaz. Tesadüfen rastlanabilen bu hastalığın ilk evresi herhangi bir tehdit unsuruna sahip değildir. 2. Evre civarında gerçekleşirse, hastada sıvı birikimi görülebilmektedir. Sırt bölgesinde oluşan şişlikte sıvı birikmesi görülür. Bu “kese” olarak adlandırılmaktadır. Kesenin açılması ve içindeki sıvının boşaltılması ile hastalığın önüne geçilebilmektedir. Ancak bazı durumlarda ameliyat dahi yetersiz kalabilmektedir. Bu süreçte yeni doğan bebeğin kaybedilmesi de göz önünde bulundurulması gereken bir risktir.

Spina Bifida Hastalığı Kaçıncı Haftada Anlaşılır?

Bebeklerde meydana gelen Spina Bifida hastalığı, genelde 21. haftada teşhis edilmektedir. Bebeğin kemik yapısının oluşması ile meydana gelen hastalık hakkında tüm verilere bu aşamada ulaşılmaktadır.

Folik Asit Takviyesi Spina Bifida Hastalığı Riskini Azaltır mı?

Hastalık, annede eksik olan bazı vitaminlerin, minerallerin ve folik asidin eksik olmasından kaynaklanmaktadır. Folik asit takviyesi, hastalığın meydana getireceği olumsuz etkilerin azaltılması için uygulanabilmektedir. Ancak hastalık kapsamında kesin bir tedavi yöntemi olarak değerlendirilmemektedir.

Spina Bifida Hastalığı Skolyoz Hastalığına Sebep Olur mu?

Şiddetli olmayan ve ortezlerin kullanımı ile tedavi edilen skolyoz vakaları genellikle tatmin edici şekilde çözülür. Bu duruma sahip insanlar, yaşlandıkça lomber omurgada yüksek oranda ağrı dışında uzun süreli sorunlara karşı duyarlı değildirler. Cerrahi olarak düzeltilmiş idiopatik skolyozlu kişiler iyi iyileşir ve aktif ve sağlıklı bir yaşam sürdürebilir. Serebral palsi veya musküler distrofi gibi başka bir ciddi bozukluktan muzdarip olan nöromüsküler skolyozlu hastalar genellikle farklı şekilde tedavi edilir. Genel olarak, bu tür vakalar için cerrahinin amacı, çocuğun tekerlekli sandalyeye düzgün oturmasına izin vermektir. Konjenital skolyozlu bebeklerin altta yatan doğum kusurları vardır. Bu hastalık zor bir yönetimi vardır ve çoğu operasyon genellikle yapılır. Skolyoz tedavisinin sonucu, eğriliğin nedenine, konumuna ve şiddetine bağlıdır. Eğri ne kadar yüksek olursa, büyüme fazı sona erdikten sonra daha da kötüleşir. Omurganın başlangıç ​​eğrisi ne kadar büyükse, büyüme fazının tamamlanmasından sonra skolyozun kötüleşmesi ihtimali de o kadar artar. Şiddetli skolyoz (omurgadaki 100 ° 'den büyük eğriler) solunum problemlerine neden olabilir. Teknik bakımdan Spina Bifida ve Skolyoz, benzer yapıya sahip olsa da hastalık kapsamında skolyozun görülmesi oldukça düşük bir ihtimaldir. Ancak hastalık, kalıtsal yol ile aktarıldıysa skolyoz görülme riski oldukça yüksektir.

Spina Bifida Hastalığı Olan Bebeklerin Anne Karnında Ölüm Riski Var mı?

Tedavi kapsamında yapılan ameliyatlardan birisi, anne karnında yapılmaktadır. Bazı durumlarda hastalık ciddi bir boyutta ise bebek doğmadan ölüm gerçekleşebilmektedir. Bu risk oldukça büyüktür ve ameliyat süreci oldukça titiz ve dikkatli bir çalışma gerektirmektedir.

Spina Bifida Hastalığının Rehabilitasyonu Nasıl Sağlanır?

Ameliyat sonrasında her hastalıkta olduğu gibi, rehabilitasyon süreci bulunmaktadır. Eklem bölgesine yapılan ameliyat sonucunda hastanın dinlendirilmesi ve düzenli olarak kontrollerinin yapılması gerekmektedir. Ayrıca hasta bir bebek ise günlük rutin kontroller yapılmalı ve annenin beslenme konusunda etkili olması gerekmektedir. Anne sütü sayesinde bebeğin iyileşme süreci daha hızlı olacaktır.

Spina Bifida Hastalığında Gebelik Sonlandırılabilir mi?

Evet. Durum oldukça ciddi bir boyutta ve kurtarılma şansı oldukça düşükse, gebelik sonlandırılmaktadır.

Spina Bifidanın Bitkisel Tedavisi Var Mıdır?

Hastalığın tedavisi bitkisel yöntemlerle yapılamaz. Hastalığa dair belirtilerin de kısa vadede bitkisel yöntemlerle ortadan kaldırılması söz konusu değildir. Cerrahi uygulamalar ve fizyoterapi uygulamaları ile çok daha derinde, omurgada olan sorunlar ortadan kaldırılabilir. Bazı spina bifida türlerinde görülen idrar problemleri ise uygun bitkilerle bir nebze olsun dindirilebilir.