Başparmak Çıkıntısı Tedavisi

Başparmak Çıkıntısı Tedavisi Hakkında

Başparmak çıkıntısı için hastalar ortopedi alanına müracaat ederek detaylı analize girmektedir. Bu analizler neticesinde ise hastalar için uygun tedavi yöntemleri belirlenir. Ayakta bulunan kemiğin net bir analizinin yapılabilmesi için ise gerekli durumlarda röntgene ihtiyaç duyulabilmektedir. Tüm bu yardımcı unsurlar sayesinde ise sorunlara kısa süre içinde çözüm bulunabilmektedir.

Bunyonun ana tedavisi, büyük ayak parmağı kemiğinin, yer değiştirdiğinde doğru yere yerleştirilmesidir. Bu büyük burun kemiğini yeniden konumlandırmak için parmak retraktörleri kullanılır. Parmak retraktörleri ayak parmakları arasına yerleştirilen ve bunlardan kaynaklanan ağrıyı hafifletmek için ayak parmağının yeniden düzenlenmesine yardımcı olan silikon bir parçadır.

Bu retraktörler, antienflamatuar ilaçlar ve fizik tedavi ile birlikte kullanılmalıdır, böylece ayak baş parmağındaki ağrılar en aza indirilir.

Büyük burun kemiğinin saptırılması halihazırda daha ilerlediğinde, bunyon tedavisi ameliyatla yapılmalıdır. Ameliyatta ayak parmakları doğru pozisyonda hizalanır ve hatta büyük ayak parmağında fazla deforme olmuş kemiğin kazınması gerekebilir. Ameliyattan sonra, birkaç saat sonra, aynı günde, hastanın ayağını yere koyması mümkündür, ancak özel bir ayakkabı giymek gerekir.

Ameliyattan sonra, gelecek günlerde yaşayacağınız ağrıyı hafifletmek için ağrı kesici ilaçlar ve antiinflamatuar almalısınız. İlaçlara ek olarak, fizik tedavi de iyileşme için önemlidir.

Başparmak Çıkıntısı Nedir?

Başparmak çıkıntısı yürürken veya uygunsuz ayakkabı kullanırken genellikle ağrıya neden olur. Oluşan kemiksi çıkıntı normal kemikten çok daha fırlamış bir şekilde görünür. Serçe parmak ya da başparmak bu durumdan en çok etkilenen parmaklar olarak bilinir.

Bunyon yetişkin ayaklarda en sık görülen patolojidir ve popülâsyonun% 30'unda bir dereceye kadar deformite vardır. Kadınlarda erkeklere göre 10 kat daha yaygındır. Kadınlarda, yüksek topuklu ayakkabılar ve "ince burun" kullanımı, deformite ve ağrı şikâyetlerinde kötüleşme açısından önemli olan dışsal (dışsal) bir faktör olarak katkıda bulunur. Başparmak çıkıntısı, çoğu durumda, yaşamın ikinci on yılında görünür ve tek taraflı olabilir (sadece sol veya sağ ayakları etkiler). İki taraflı bunyon, yani her iki ayağını etkileyen tek taraflı bunyondan daha sık görülür.

Bunyonların profesyonel aktiviteyle çok az ilişkisi vardır ve sağ elini kullanan ya da sol elini kullanan insanlar için yaygınlık yoktur.

Ayaktaki bunyonlar iki şekilde tanımlanabilir:

Halluks valgus: Halluks valgus etkileyen bunyon türüdür. İlk parmak en yaygın deformite (bunyon en sık tip) ye sahiptir. Genellikle bu durum başparmakta gözlenir.

"Halluks", "büyük ayak parmağı" (1. parmak) için Latince terim ve pozisyon için "valgus" dur. Vücudun uzunlamasına eksenine, yani vücudun ekseninden uzaklaşarak, varsayar.

Bunyonlu ayakta, 1. parmağın tabanında eklemin (metatarsofalangeal) iç parçasının lokalize bir alanı vardır. Genişleme, aslında eklemin (metatarsofalangeal) yanlış hizalanmasını ve bazı durumlarda ek kemik oluşumunu temsil eder. Bu sapma, halkanın daha çok parmaklara doğru işaret edilen ve döndürülen ayağın "büyük parmağı veya burnu" (valgus deformitesi ile birlikte kaçak olarak adlandırılan hallux) olarak bilinen bunyona neden olur.

Başparmak çıkıntısı olarak bilinen Bunyon genellikle dikiş makinesi kullanımı, yanlış ayakkabı kullanımı gibi nedenlerden oluşmaktadır.

1. parmak seviyesindeki deformite, 1. parmak (halluks valgus) 'unu etkileyenden daha az sıklıkta bir bunyon şeklindedir. Bu deformite, ayağın iç tarafına açılan küçük parmağın varus deviasyonu ile beşinci ayak tabanındaki eklem seviyesinde bulunur.

Bu nedenle, bunyonun ilk ayak parmağı veya halluks valgusunda daha sık ortaya çıktığı, ancak ayağın dış kısmının küçük parmağın (Terzi'nin bunyon veya bunyonet) tabanında da etkilendiği söylenebilir.

Başparmak Çıkıntısı Nedenleri Nelerdir?

Başparmak çıkıntısı nedenleri tam olarak anlaşılamamıştır. Anormal ayak biyomekanik deformite sonuçlanan metatarsofalanjial istikrarsızlığa yol açabildiği bilinmektedir.

Anormal ayak fonksiyonuna yol açan genetik yatkınlık (düz ayak, ligament laxity) gibi temel nedenlerden söz edilebilir. Bu özellikle genç bireylerde yaygındır.

Özellikle otoimmün ve metabolik hastalıklarında, deformite diğerleri arasında (romatizmal arterit, gut, vs.) ve nörolojik bozukluklar (felç, travma vertebromedular, serebral palsi), katkıda bulunan diğer faktörler de vardır. Deformiteler diğer daha az yaygın nedenleri travma (burkulmalar, kırıklar, sinir hasarı), bacak (fakat bir bacak kısa) nöromüsküler bozukluklar (çocuk felci veya Charcot-Marie-Tooth hastalığı) ve dismetri üyeleridir ve bu nedenlerden başparmak çıkıntısı gelişir.

Gördüğümüz gibi, bunyonlar kadınları daha sık etkiler. Bazı çalışmalarda semptomatolojinin kadınlarda erkeklere göre yaklaşık 10 kat daha fazla olduğu bildirilmektedir. Dar topuklu ayakkabıların, özellikle yüksek topuklu ayakkabıların ve ayak parmaklarındaki dar ayakkabıların, bunyon oluşumu riskini artırabileceği öne sürülmüştür. Bunlar, ayak ağrısı ve iltihaplanma veya bunyonların "şişmesi" nin çökelmesinde kesinlikle bir faktördür.

Genetik Alt Yapı

Başparmak çıkıntısı ile alakalı olarak genetik altyapıdan sıklıkla söz edilmektedir. Daha önce ayak ile alakalı belli rahatsızlıkları taşımış olan ya da taşımaya devam eden bireylerin ailelerinde de bu rahatsızlıktan söz edilebilmektedir. Başparmak çıkıntısı adı altında yaşanan rahatsızlık aynı zamanda kişilerin çok daha farklı sorunlar yaşamasına da neden olabilmektedir. Genetik, faktörler bu rahatsızlığın üzerinde son derece etkili olduğu gibi pek çok kişi tarafından da sıklıkla şikâyet edilen durumlar arasında yer almaktadır.

Genetik konusunda uzmanlar her ne kadar farklı görüşlere sahip olsa da kemik ile alakalı rahatsızlıkların tamamı genetik ile yakından ilişkilidir. Bu durum da uzmanların çoğunluğu tarafından kanıtlanmıştır.

Ayağa Uygun Olmayan Ayakkabı Kullanımı

Hem kadınlar hem de erkekler tarafından seçilen yanlış ayakkabılar çoğu zaman başparmak çıkıntısı oluşumuna da neden olmaktadır. Kadınların dar burunlu topuklu ayakkabılar seçmesi ise bu konu üzerinde oldukça önemlidir. Ayak sağlığını tehdit eden unsurların başında yer alan yanlış ayakkabı seçimi, yalnızca başparmak çıkıntısı için değil; diğer ayak problemleri için de oldukça önemlidir.

Kişiler dar gelen ya da parmakların birbirine sıkışmasına neden olan ayakkabıları tercih ettikleri takdirde başparmak yanında bulunan kemik yavaş yavaş açılmaya ve dışa dönmeye başlamaktadır. Bu durum ise pek çok kişinin rahatsızlık duyduğu bu rahatsızlığın ortaya çıkmasına neden olacaktır.

Artrit ve Polio (Çocuk Felci) Gibi Hastalıklar

Poliomyelitis (Çocuk Felci) sinirleri etkileyebilen ve kısmi felce yol açan viral bir hastalıktır. Çocukluk felci olarak da adlandırılsa da, hem çocukları hem de yetişkinleri etkileyebilir.

Dünya Sağlık Örgütü'ne (WHO) göre dünya genelinde vaka sayısı 1988'den bu yana% 99, 2013'te bildirilen 350.000'den 406'ya düşmüştür.

Mukus, balgam veya dışkı ile temas eden poliovirüs enfeksiyonunun neden olduğu bir hastalıktır.

Virüs ağız ve burundan geçer ve boğazda ve bağırsak sisteminde çoğalır. Oradan kan dolaşımına ulaşır ve beyne ulaşabilir. Enfeksiyon sinir sistemine saldırdığında, motor nöronları yok eder ve alt ekstremitelerde felce neden olur. Solunum ve yutma kaslarını kontrol eden sinir hücreleri enfekte olursa, polio ölümle sonuçlanabilir.

Virüsün inkübasyon periyodu, yani enfeksiyon ile ilk semptomların başlangıcı arasında geçen süre, 5 ila 35 gün arasında değişmektedir, ancak ortalama bir ila iki haftadır.

Poliovirüs, kontamine su ve gıda yoluyla veya enfekte bir insan ile doğrudan temas yoluyla bulaşabilir. Hastalık, özellikle virüsle yaşayan insanlar tarafından havaya yakalanabilecek kadar bulaşıcıdır. Çocuk felci olanlar, hastalığı enfeksiyondan haftalar sonra aktarabilirler. Başparmak çıkıntısı çocuk felci olmuş olan ya da bu hastalık ile mücadele eden kişilerde yaygın olarak görülmektedir.

Post-Polio sendromu belirtileri her insanda benzer bir şekilde ortaya çıkar. Bu sendromun en yaygın belirtileri şunlardır:

• Progresif kas zayıflığı
• Eklemlerde ağrı
• Genel yorgunluk ve bitkinlik
• Kas atrofisi
• Zorlanma veya yutma güçlüğü
• Uyku apnesi gibi uyku ile ilgili solunum bozuklukları
• Soğuk intoleransı
• Konsantrasyon ve hafıza zorlukları gibi bilişsel problemler
• Depresyon veya ruh hali değişiklikleri

Paralitik poliomyelit, geçici veya kalıcı kas felci, kalça, ayak bileği ve ayakların sakatlık ve deformitelerine yol açabilir. Birçok deformite cerrahi ve fizyoterapi ile düzeltilebilse de, bu tür tedaviler, özellikle polioun hala yaygın olduğu endüstrileşmemiş ülkelerde, dünyanın bazı bölgelerindeki seçenekler olmayabilir. Sonuç olarak, çocuk felci ile hayatta kalan çocuklar, ciddi engelli yaşamdan geçebilirler. Başparmak çıkıntısı da yine bu rahatsızlıklar arasında yer almaktadır.

Başparmak Çıkıntısı Belirtileri Nelerdir?

Ayak ağrısı, bunyonda orta ila şiddetli arasında değişebilen bir bunyonun ana semptomlarından biridir ve bu durum genellikle yürürken ya da daha sıkı ayakkabılarla daha da şiddetlenir. Dinlenme halindeyken veya daha geniş ayakkabılar giyerken semptomatolojiyi azaltma veya yok etme eğilimi gösterir.

Bazı durumlarda, örneğin sıkı ayakkabıların kullanımı gibi bazı faktörler tarafından tetiklenebilen iltihaplanma meydana gelebilir. İltihaplı nasır ve küçük bir sıvı ile karakterize edilir. Bu duruma yol açan ateşlenme, lokal ağrılara ve kızarıklıklara da neden olabilmektedir. Vurgulanabilen ağrı ile karakterize edilen yumuşak dokuların iltihaplanması, yerinde "şişlik", kızarıklık ve duyarlılık göstermesi en yaygın belirtiler arasında yer alır.

Ergenlik ve postmenopozal kadınlardan sonra erkeklerde, ayak başparmağının tabanındaki ağrının gut artritinden kaynaklanabileceğini ve bunyonların neden olduğu ağrıya benzer bir ağrıya neden olabileceğini belirtmek önemlidir. Fonksiyonel yürüme değişiklikleri ve parestezi meydana geldiğinde, düzayak veya aşil kontraktürünün varlığını değerlendirmek önemlidir.

Deformitenin başlangıcında, ilk belirtiler ve semptomlar çok belirgindir veya algılanmaz olabilir. Birçok başparmak çıkıntısı asemptomatiktir (semptomlara neden olmazlar), fakat zaman içinde deformite gelişebilir ve şikâyetler ortaya çıkabilir.

Ayak Parmaklarında Şişlik ve Kızarıklık

Ayak parmaklarında yaşanan şişlikler ve kızarıklıklar bu hastalığın en belirgin özellikleri arasında yer almaktadır. Pek çok kişi ayak parmaklarının aniden kızarması ve ağrımaya başlaması ile hekimlere müracaat ederler. Röntgen çekiminden sonra yapılan değerlendirmelerde hastaların başparmak ya da serçe parmaklarında sivrilmeler ya da fırlamalar meydana gelmiştir. Bu durum başparmak çıkıntısı için en etkin sebepleri ortaya koymaktadır. Röntgenler ise bu durum ile alakalı her zaman net bilgiler ortaya koymaktadır.

Parmaklarda Nasır Oluşumu

Başparmak çıkıntısı aynı zamanda hastalarda nasır oluşumuna da sebep olmaktadır. Genellikle baş parmağın yan tarafında bulunan bölgede dışa doğru belirginleşmiş olan nasırlardan bahsetmek söz konusu olabilmektedir. Nasırlarda yaygın olarak ağrı ve iltihap da gözlenebilmektedir. Bu durumun ana nedeni ise genellikle yanlış ayakkabıların kullanılmasıdır.

Nasır, cilt tabakasının, epidermisin üst ölü tabakalı deri hücrelerinin kalınlaşmasıdır. Nasırları sarı veya kahverengi renkle tanınabilir, bazen cam gibi görünür. Nasır biraz koruyucudur, ama çok hoş bir görüntüye sahip değildir ve şikâyete yol açabilir.

Nasır ile ölü epitel hücrelerinin bir birikimi vardır. Lokal basınç veya sürtünme nedeniyle, üst tabakanın hemen altında yeni hücreler oluşur. Nasırlarda, yüzeyde ölen ve birikime neden olandan daha fazlası vardır. Ayaklarınızda ince bir kallus tabakası çok normaldir. Bu kallus tabakasını çıkarmayın, aksi takdirde orada yara izleri alabilirsiniz.

Aşırı nasırların oluşumu çeşitli nedenlere sahip olabilir. Örneğin, işiniz için çok fazla durmanız gerekiyorsa, daha fazla riskle karşılaşırsınız. O zaman ayaklarınız daha da ağırlaşır. Nasır formasyonu şansını artıran daha fazla baskı olacaktır. Cildiniz yaşlandıkça daha da kuru olacaktır. Kuru ciltle, aşırı nasır riski daha fazladır. Uygun olmayan ayakkabılara bağlı basınç ve sürtünme kişilere rahatsızlık vermeye başlar. Örneğin, eğer ayakkabılarınız çok gevşekse veya çok sert veya çok ince bir tabana sahipse bu durum yaygın olarak görülür. Çok küçük çoraplar giymek de aşırı aramalara sebep olabilir.

Ayrıca, ayaklarınızın pozisyonunun doğal olmaması da mümkündür, bu yüzden bazı yerlerde normalden daha fazla baskı uygulanır. Eğer kallus oluşumu ayaklarınızın yanlış pozisyonunun bir sonucu ise, o zaman uygun ayakkabı giymek gibi bir şeylerin yapılıp yapılamayacağını görmek önemlidir.

Topuğun ya da ayağınızın topunun altında kallus miktarı önemli ölçüde birikebilir. Bu, ağrıya veya yanma hissine neden olabilir, bu da kallusların oluşmasına neden olabilir, özellikle topuk etrafında meydana gelen derin oluklar.

Ayaklarınızın bakımını yaparak, sıklıkla nasırları engelleyebilirsiniz. Örneğin, her akşam ayaklarınızı yağlı kremle yağlayın. Bu, cildi yumuşak tutar ve boşlukları önler. İyi oturan ayakkabılara dikkat edin, terliklere veya ince bir taban ile diğer ayakkabılara fazla fazla yürümeyin. Kilonuza dikkat ederek, ayaklarınızı çok fazla zorlamayın.

Ayak Tabanında Sürekli Ağrı

Başparmak çıkıntısı belirtilerini yaşayan hastalar yaygın olarak ayak tabanında görülen ağrılar ile karşı karşıya kalmaktadır. Bu ağrıların temel nedeni ise zaten hastaların eklemlerde yaşamış oldukları nasırlardan ve ağrılardan kaynaklanıyor olmasıdır. Kişiler düz taban olduklarını düşünerek ya da buna benzer sebepler öne sürerek hastaneye ya da sağlık kuruluşlarına müracaat edebilmektedir.

Başparmak Çıkıntısı Tedavi Türleri

Başparmak çıkıntısı rahatsızlığı olan kişiler için farklı tedavi yöntemlerinden bahsedilebilmektedir. Hastalar için genellikle cerrahi müdahaleden bahsedilir. Cerrahi müdahale ise ayak kemiğinin düzeltilmesini amaç edinir. Pek çok uzman ise bu alanda çalışmalar yaparak ayak kemiğinin düzeltilmesi konusunda kanıtlarını ortaya koymuştur. Çok ileri olmayan ve cerrahi gerektirmeyen durumlarda ise hastalar parmak arasına konabilecek jel makaralar ile de hastalığı kontrol altına alabilmektedir.

Bunyon için tek bir standart tedaviden bahsetmek söz konusu değildir. Doktor, konservatif veya cerrahi tedavi önerilmeden önce her hastanın özel koşullarını (yaş, yaşam tarzı, semptomların yoğunluğu ve genel sağlık) değerlendirir. Konservatif tedavi deformiteyi düzeltmek için uygun değildir. Amaç semptomları hafifletmek ve hastalığın ilerlemesini engellemektir.

Cerrahi tedavi gerektiren daha ciddi vakalar vardır (cerrahi). Hizalamayı düzeltmek ve işlevi iyileştirmek ve ağrılı semptomları ortadan kaldırmak için deformiteyi düzeltmenize izin veren sayısız teknik vardır.

Tedavi Yöntemleri

Tedavi başparmak çıkıntısının derecesi ve semptomların varlığı gibi çeşitli faktörlere bağlıdır. Hastalar ayakkabı ve ayak bakımını optimize ederek bunyon tahrişlerinden kaçınmalıdır. Rahat ve geniş olan ayakkabıları giymek, bu hastalığın ilerlemesini önlemek için oldukça etkilidir. Sıkı ayakkabılar ayağın kenarlarına basar ve şikâyetleri şiddetlendirir. Tenis ayakkabısı, bot vb. Gibi ayakkabıların geri kalanı aynı şekilde seçilmelidir. Kadınlarda, yüksek topuklu ayakkabılar giymek yine hasta olan bölgeye baskı yapılmasına neden olmakta ve şikâyetlerin şiddetlenmesine yol açmaktadır.

Bir bunyon koruyucusu veya tabanlık kullanımı, bunyonun iltihaplanmasını hafifletmeye ve semptomatolojiyi azaltmaya izin verir.

Bunyon için koruyucu ayakkabı ve parmak ayırıcıların üzerine yerleştirmek de mümkündür. Bu ortezler genellikle silikondan yapılır ve eczanelerde ve ortopedik mağazalarda satışa sunulur.

Başparmak çıkıntısı için kullanılabilecek özel atellerden de bahsedilebilir. Bu bunyon ajanı, deformitenin gelişmesini azaltmak ve bu şekilde ağrıyı azaltmak için eklemi bastırmak için düzeltici bir atel görevi görür. Yumuşak dokuları ve eklemleri onlara zarar vermeden kademeli olarak hizalamanın bir yoludur.

Doğal bir tedavi yöntemi olarak, hasta inflamasyonu azaltmak için iyi olan inflamasyon durumunda evde buz uygulamasını yapabilir. Ayrıca, yüksek sıcaklıklı yüzeyler veya sıvılar ile temastan kaçınılması gerekir.(örneğin sıcak su).

Doktor, varsa, ağrı ve iltihapları hafifletmeye yardımcı olabilecek bir ilaç reçete edebilir. Bu antienflamatuar ilaçlar, lokal kullanım için tabletler, merhem veya jel formunda mevcuttur ve her zaman doktorun reçetesine göre kullanılmalıdır. Bu ilaç sadece semptomatolojinin rahatlamasına izin verir ve deformitelerin düzeltilmesine izin vermez.

Bazı durumlarda ilk parmağın tabanında eklem iltihabı çoğu zaman bir kortizon enjeksiyonu ile rahatlatılabilir. Daha ağır vakalarda, sabit basınç veya sürtünme, antibiyotik tedavisi gerektirebilecek cilt bozulmasına ve enfeksiyona yol açabilir ve hasta, her zaman antibiyotikleri tıbbi reçeteye göre almalıdır.

Bazı durumlarda, ağrıyı azaltmada ve iltihaplanmayı azaltmada yardımcı olabilecek spesifik egzersizler ile fizik tedavi belirtilir. Kas dengesini ve alt ekstremite eklemlerinin düzgün hizalanmasını içeren yürüyüşü rehabilite etmek de önemlidir. Hasta bazı fiziksel aktiviteleri (spor pratiği) uyguluyorsa, ortopedi doktoruna danışmalı ve gerekirse, başparmak çıkıntısının neden olduğu aşırı yüklenmeyi azaltmak için farklı malzemeler kullanabilir.

Halluks Valgus Ameliyatı

Başparmak çıkıntısı tedavisi kişinin yaşına ve oluşan problemin tipine göre değişmektedir. Ayaktaki parmakların duruş şekli vidaya veya proteze bağlı olarak oluşacaktır.

Bu ameliyatın yapılmasında genel olarak lokal anestezi kullanılır. Ortopedi uzmanlarının gerçekleştireceği başarılı operasyonlar sonrasında kişinin hastanede kalmasına gerek kalmaksızın bir kaç saat sonra eve dönmesi sağlanır. .

Başparmak çıkıntısı tedavisi için cerrahi genellikle, başka hiçbir tedavi şekli olmadığında, ayak başparmağındaki değişikliğin neden olduğu rahatsızlıklar görüldüğünde ve kısıtlamalar hafifletemediğinde yapılır. Böylece, çoğu durumda, ameliyat şu durumlarda yapılır:

• Ayak ağrısı günlük aktiviteleri sınırlar,
• Büyük parmağın kronik genişlemesi,
• Diğer ayak parmaklarının deformasyonu söz konusu olduğunda,
• Yürümek zorlaştığında,
• Başparmağınızı bükemediğinizde ya da düzeltemediğinizde.

Eğer hastaların belirli bir semptomu bulunmamakta ise ve sadece bu operasyonu estetik kaygılarından dolayı yaptırıyorlar ise, oluşan yüksek ve sürekli ağrı riski nedeniyle yapılmaması önerilecektir. Hastaların kullanacak oldukları ortopedik tabanlık sayesinde problemlerin önüne geçmek mümkün olacaktır.

Yapılan Başparmak çıkıntısı tedavisinde iyileşme süresi tahmin edilenden de hızlı olacaktır. Ameliyatın sonrasında dikkat edilmesi gerekenler arasında, ayağa fazla ağırlık vermemek gelecektir. Oluşabilecek şişliği önlemek amacıyla da soğuk uygulaması yapılması gerekmektedir. Yıkanmak istediğinizde ise ekstra dikkat etmeniz gereken ayağınızı koruyan plastik bir torbanın geçirilmesi olacaktır.

İyileşme süreci için ortopedi uzmanlarının, operasyon sonrasındaki ağrıyı azaltabilmeleri amacıyla ağrı kesici ilaçları reçetelemeleri gerekmektedir.

İyileşme aşamasında günlük aktivitelerde kişinin kendisini zorlamaması gerekmektedir. Eğer bacaklarda şişme oluşursa bunu azaltmak için buz uygulaması yapılması gerekecektir.

İyileşme süreci boyunca doktorun önereceği ayakkabıların kullanılması gerekmekte olup, belirli bir süreden sonra, koşu ayakkabısı yada rahat ayakkabıların tercih edilmesi gerekmektedir.

Başparmak çıkıntısı için yapılmakta olan cerrahi işlem oldukça güvenlidir. Ancak her ameliyatta oluşabilen belli başlı riskler bu ameliyatlar için de geçerlidir. Bunlardan bazıları : kanama, enfeksiyon ve sinir hastalıklarıdır. Bunlara ek olarak ameliyatın sonrasında oluşabilecek riskleri elimine etmek amacıyla fizyoterapi uygulanması da sağlanabilecektir.

Başparmak Etrafındaki Tendon ve Ligamentlerin Tamiri

Tendon, hücre dışı bir matris içine yerleştirilen ve kemiğe bağlı bir kasın her bir ucunda bulunan paralel kollajen liflerinden oluşan yoğun bir bağ dokusu türüdür. Bu organize yapı, tendonların kaslar ve kemikler arasındaki büyük kuvvetlere direnmesine ve aktarmasına izin verir. Bununla birlikte, akut ve kronik yaralanmalara eğilimlidir, aynı zamanda tekrar eden hareketlere ve zaman içinde dejenerasyona maruz kalmaktadırlar. Kollajen, ekstraselüler matriksin en büyük bileşenidir ve tendonun ıslak ağırlığının yaklaşık% 90'ını oluşturur. Tendonlarda, kollajen lifleri oldukça gergin olup, çekme kuvvetlerine büyük mekanik direnç kazandırır.

İnsan vücudu, tendonların hasar görmesi durumunda, kronik ağrı, tendon şişmesi, hareket kısıtlılığı ve bazı durumlarda tendon rüptürü gibi bir dizi semptom olarak tanımlanan tendinopati vakalarında olduğu gibi bir iyileşme sürecine başlar. Tendon travmatik veya kronik yaralanmalara maruz kalabilir, akut yaralanma genellikle tekrarlayan mikrolitlerden sonra travma veya kronik travma nedeniyle oluşur.

İnsanlar aşırı yüklenme nedeniyle tendon hasarından muzdarip olabilirler, örneğin sporcularda bu tür olaylar çok yaygındır ve tedavi edilmesi zor olabilir. Etkiler tendonlardaki ağrıdan, daha aşırı durumlarda tendonların kopmasına kadar uzanır. Tendonun yaralanmasından sonra, normal bir tendonun mimarisini kurtarmak mümkündür, ancak, tendonun, hasardan önceki ile aynı mekanik özelliklere sahip olması muhtemel değildir. Tedavinin ilk aylarında tam rejenerasyonun sağlanamaması oldukça yaygındır çünkü lezyonu değiştiren kolajen lifleri daha küçük çapa sahiptir. Bununla birlikte, eğer yaralanan tendon uygun şekilde uyarılırsa, yeterince rejenere edilir. Başparmak çıkıntısı rahatsızlığı olan kişilerde ise genellikle cerrahi ile düzeltmeler sağlanmaktadır.

Artrodez

Artrodez, spinal fiksasyon cerrahisidir. Genellikle omurga arasında bir instabilite olduğu düşünüldüğünde endikedir.

Arthrodesis, 1911'den beri omurga hastalıklarının tedavisinde kullanılmaktadır ve kullanımı bu yüzyılın tarihinde büyük ölçüde artmıştır.

Elbette, bugünün artrodez teknikleri ilk ameliyatlara çok az benzerlik göstermektedir. Günümüzde omurga fiksasyonu, genellikle gövde ile yüksek oranda uyumlu olan ve reddetmeye neden olmayan titanyumdan yapılmış özel çubuklar ve vidalarla yapılır. Ek olarak, çoğu ameliyat minimal invaziv tekniklerle gerçekleştirilir, bu da hastaya çok az cerrahi saldırıya neden olur.

Kolon artrodez, çok sayıda patoloji için standart tedavidir.

Aşağıda listelenen tüm patolojiler artrodez için olası endikasyonlardır:

• Kolon degenerasyonu
• Ağız bozuklukları
• Servikal bozukluk hernıa
• Kifoz
• Travmatizm ve kırıklar
• Tümör

Sırtta bir kesik ile kaslar çıkarılır ve omurganın arkası ortaya çıkar. Omurların sabitlenmesi vidalar, çubuklar ve ara parçalar gibi implantların yerleştirilmesiyle yapılır. Fiksasyona ek olarak, hangi hastalığın tedavi edildiğine bağlı olarak sinirlerin serbest bırakılması veya kemiğin bir kısmının kesilmesi de gerekebilir.

Bazen artrodez, omurganın ön tarafında, göğüs veya karın açıklıkları ile gerçekleştirilir, ancak bu durumlar çok seyrek görülür ve genellikle daha ciddi patolojilerde ortaya çıkar.

Şu anda en çok artrodez minimal invaziv tekniği ve kullanılarak gerçekleştirilir. Büyük kesik ve kasların kaldırılması ile geleneksel cerrahi, birçok omur düzeltmek için gerekli olan durumlarda uygulama sağlar.

Bu ameliyatta, vidalar, çubuklar ve ara parçalar, geleneksel ameliyatlarda olduğu gibi, omurları sabitlemek için kullanılır. Bununla birlikte, büyük fark, bu implantların, sırtında yapılan büyük kesikleri ve musküler dekolmanı içermeyen ve bunları 2 ila 5 cm arasında küçük kesimlerle değiştiren özel minimal invaziv cerrahi erişim sistemlerine yerleştirilmesidir. Kesiklerin estetik yönünün, kasların da daha az yaralandığı gerçeğidir, çünkü bu erişim sistemleri, omurganın kaslar arasındaki doğal yollara ulaşmasını sağlar ve kesilmesi gerekli değildir.

Bu, daha az kanama, daha az postoperatif ağrı, hastanede kalış süresinin azalması, aktivitelere daha hızlı dönüş ve kas fonksiyonunun daha iyi korunmasına yol açar. Bütün bunlar geleneksel artrodez sonuçlarının güvenilirliğini kaybetmeden yapılması sağlanır.

Yeni materyallerin gelişmesiyle, en kısa sürede tüm artrodez vakaları, hatta en karmaşık olanı, minimal invaziv bir şekilde gerçekleştirilebilir. Başparmak çıkıntısı tedavisi sürecinde bu yöntemlerden sıklıkla faydalanılmaktadır. Servikal artrodez cerrahisi, servikal disk hernileri, servikal myelopati, kırıklar ve hatta bazı tip tümörlerde olduğu gibi çeşitli patolojilerin tedavisinde kullanılmaktadır.

Anterior servikal artrodez en yaygın teknik olup boynun ön kısmındaki bir kesiyle gerçekleştirilerek servikal omurgaya doğrudan erişim sağlanır. Açıkta kalan kolon ile bir tümör ya da bir herniye diskin çıkarılması gibi patoloji tedavi edilir. Örneğin omurga, servikal plakalar ve vidalarla sabitlenir. Daha az sıklıkta, boyun arkası ile belirtilen posterior servikal artrodez belirtilmektedir.

Ekzostektomi

Başparmak çıkıntısı adı verilen rahatsızlık için yapılan cerrahi müdahale bu isim ile adlandırılmaktadır. Hastalara uzmanlar tarafından sivrilen kemik için cerrahi operasyon uygulanmaktadır. Yardımcı cihazlar aracılığı ile kemiğin durumu analiz edildikten ve röntgen çekildikten sonra cerrahi müdahaleye başlanır. Bu ameliyat genel anestezi ile yapılabileceği gibi lokal anestezi altında da sağlanabilmektedir.

Rezeksiyon Artroplastisi

Başparmak çıkıntısı gibi bir rahatsızlık ile mücadele halinde olan kişiler için uygulanan bir tür tedavi yöntemidir. Cerrahi müdahale esnasında ortopedi cerrahları tarafından bu işlem uygulanır. Hastaların çoğu operasyon esnasında acı ya da ağrı hissetmez. Yöntemin en büyük avantajı ise hastaların bu işlem sonrasında kesin çözüm sağlayabiliyor olmalarıdır.

Osteotomi

Osteotomi, hareketliliği ve sonuç olarak ekstremite fonksiyonunu bozan konjenital veya dejeneratif problemlerin neden olduğu açısal kemik deformitelerini düzeltmek için yapılan cerrahi bir işlemdir. Temel olarak, bir osteotomi sırasında meydana gelen, kemiği mümkün olan en doğru şekilde yeniden hizalamak için bir kesimdir.

Ameliyatta, kemiğin yeni pozisyonunu stabilize etmek ve uzuvları şaft üzerinde tutmak için kemik plakalar ve vidalar veya greftler kullanılır. Başparmak çıkıntısı ameliyatında bu yöntemden sık sık faydalanılır.

Konjenital veya osteotomi yoluyla tedavi edilebilecek çeşitli durumlar ve hastalıklar vardır. Displazi, edinilmiş düzayak, sabit sagital dengesizlik (omurga) ve hatta bunyon tekniği ile tedavi edilebilir. Kırılmış ve yanlış bir şekilde birleştirilmiş olan kemik vakaları da olası hasta grubuna düşmektedir. Alt ekstremitelerde osteotomi prosedürleri arasında en başarılı, en iyi bilinen ve en başarılı olanı, diz Arteriti durumundadır.

Artrozun yaşlı hastaları etkilediğini düşünmek yaygındır, ancak yıllar geçtikçe resim değişmiştir. Faktörlerin bir listesi için bu hastalık 65 yaşın altındaki insanları daha fazla etkilemeye başlamıştır. Travmatik artroz, kırıklar veya eklem cerrahisi sonrası gelişir, genç hastalarda diz arteritinin önde gelen nedenlerinden biridir.

Hastalığı olan hastalar genellikle diz hastalıklarından muzdariptir. Bu, bacakların kemerli olduğu ve dizlerin açık olduğu anlamına gelir. Kişi bacağını kapattığında eğilmez. Bu tür bir deformite "kovboy dizleri" olarak bilinmektedir. Valgus diz ('X' diz) ve rekürrens dizleri (geriye doğru) da osteotomi ile tedavi edilebilir.

Hem Diz Arteriti hem de diğer durumlar için çeşitli tedavi tipleri vardır. Bir cerrahi prosedürden ve olası komplikasyonlarından kaçınmak için doktor, fizik tedavi seanslarını veya diğer yöntemlerin vaka şiddetine bağlı olduğunu gösterebilir. Bununla birlikte, tedaviye cevap verilmediğinde veya durum oldukça şiddetli olduğunda, osteotomiye dair bir belirti ortaya çıkabilir.

Cerrahinin endikasyonu, büyük ölçüde, ekstremitelerin ve bölgelerin etkilendiği durumun ciddiyetine ve hastanın yaşı ve sağlık durumları gibi diğer bazı faktörlere bağlıdır. Doktor bir dizi görüntüleme testi gerçekleştirir ve hastaya cerrahi tekniğe işaret etmeden önce semptomları değerlendirir.

Osteotominin başarılmasıyla sonuçlanan sapmaların sadece estetik olmadığını, hastalarda ağrı ve rahatsızlığa neden olduğunu hatırlamak önemlidir. Örneğin diz arteritinde diz ağrısı oldukça sabittir.

Genellikle yaşlı hastalarda çok fazla rahatsızlığa neden olan büyük bir deformite olan vakalar, eklem bölgesinde protez yerleştirilmesini içeren daha invaziv ve komplike bir prosedür olan Total Diz Artroplastisine yönlendirilebilir.

Osteotomi sırasında kullanılan teknikler sıklıkla modernize edilmiştir. Teknoloji zaten doktorların prosedürü daha az ve daha az agresif hale getirmesine yardımcı oluyor. Öyle olsa bile, osteotomi invaziv bir işlem olarak kabul edilir ve kemik kesimi ve fiksasyon materyallerinin uygulanması için açık cerrahi ile gerçekleştirilir.

İşlemi gerçekleştirmeden önce, tüm ameliyatlarda olduğu gibi, hasta sağlık koşullarını kontrol etmek için bir test yapmalıdır. Bu check-up, osteotomiyi gerçekleştirecek olan ortopedi cerrahı tarafından yönlendirilir.

Ortopedik Değerlendirme

Başparmak çıkıntısı tedavisi için hastalara ortopedik değerlendirmeler de gerçekleştirilebilmektedir. Bu durumda cerrahiye gerek duyulmadan hastalık kontrol altına alınabilmektedir. Uzmanlar röntgen çekimi yaptıktan ve hastalık ile ilgili tüm bulguları saptandıktan sonra hangi malzemelerin kullanılacağına dair değerlendirmeler de sağlamaktadır.

Ortopedi, destek ve kas iskelet sistemi bozuklukları ile ilgilenen tıbbi uzmanlık alanıdır. Destek ve hareket sistemi kemikler, eklemler, kaslar, tendonlar ve bağlardan oluşur. Birçok hastada ağrı şikâyeti ve destek ve hareket sistemi kısıtlamaları vardır. Bu şikâyetler konjenital veya edinsel olabilir. Ortopedik bölümdeki çoğu hasta sadece ayaktan tedavi edilir ve kabul edilmesine gerek yoktur. Cerrahi tedaviye ihtiyaç duyan hastalar, operasyon için hastanelere davet edilebilirler. Ortopedik tedaviden sonra hastalar, ağrı ve sakatlıktan özgürce hareket etme yetenekleri konusunda özgüvenlerini yeniden kazanmalıdırlar. Bağımsız veya denetim altında egzersiz yaparak bu güveni geliştirebilirler.

Bu alanda aşağıda yer alan hastalıkların teşhisi gerçekleştirilmektedir.

• Eklemlerde iltihaplanma,
• Eklemlerin çıkıkları,
• Kemiklerde veya eklemlerde aşınma,
• Yırtık tendonlar ve bağlar,
• Kemik kırıkları,
• Sırt problemleri,
• Açık arka örümcek,
• Romatizma,
• Kanser.

Atel (Aparat)

Başparmak çıkıntısı tedavisi için hastalara atel kullanımı önerilir. Atel, başparmak kenarında oluşan çıkıntıların düzeltilebilmesi için oldukça etkili yöntemler arasında yer alır. Atel, parmakların sabit durmasına fayda sağlayan özel bir alettir. Bu nedenle başparmak tedavisinde ya da diğer kırıkların tedavisinde sıklıkla kullanılmaktadır. Ortopedistler tarafından reçete edilen bu ürünler düzenli olarak kullanıldığı takdirde hastaların şikâyetleri de azalmaya başlamaktadır. Hatta cerrahi müdahaleye gerek olmayan pek çok çıkıntı tedavisinde ateller başarıya ulaşabilmektedir. Atellerin kullanım alanı yalnızca başparmak çıkıntısı değil, kemik ile alakalı pek çok bozuklukta yer almaktadır.

Ayak Egzersizleri

Başparmak çıkıntısı için hastaların ayak egzersizlerinden faydalanmaları da mümkün olabilmektedir. Uzmanların pek çoğu ayak egzersizi önererek hastaların rahatlamasına olanak sağlar. Hastalar bu egzersizler sayesinde daha ağrısız bir dönem geçirmekte ve çok daha hızlı bir şekilde iyileşme gösterebilmektedir.

Bu yüzden aşağıdaki gibi bazı ipuçlarını takip etmek önemlidir:

Ortopedi uzmanı tarafından gösterilen ortopedik tabanlık veya ateli kullanın. Bunyonu zorlayan sıkı, topuklu veya ince uçlu ayakkabılar giymekten kaçınılmalı ve ayakları yerleştirmek için rahat ayakkabılar tercih edilmelidir.

Parmakla ayırıcıyı, ayak parmağı ile ikinci parmak arasında, tercihen gece, parmaklarınızı uyku sırasında doğru şekilde yeniden konumlandırdıkları ve ağrı ve iltihabı azalttıkları için kullanmaya özen gösterin. Aşağıdaki diğer yöntemleri de uygulayabilirsiniz.

Kapalı ayakkabılar yerine, kapalı alanlarda terlik giyin ve bölgedeki sürtünmeyi azaltın.

Günün sonunda badem yağı ile ayak masajı yapın ya da ağrıyı azaltmak için ılık su ile masaj ayaklarınızı yıkayın. Ayak sensörlerini harekete geçirmek ve kasları gevşetmek için çıplak ayakla yürümeyi denemeniz tavsiye edilir. Ayrıca, uygulanabilecek bazı alıştırmalar şunlardır:

Egzersiz 1 Yere bir havlu koyun ve sadece ayak parmaklarınızın hareketleriyle kendinize getirin ve birkaç kez tekrarlayın. Alıştırma 2 Önceki egzersizin ters hareketini yapın, havluları birkaç kez tekrarlayarak parmakların hareketleriyle hareket ettirmeye çalışın. Egzersiz 3 Oturun, bir bacağı uzatın, ayağınızı kaldırın ve ayak parmağıyla saat yönünde ve saatin tersi yönde rotasyonel hareketler yapın. Hareketi her bir taraf için 15 kez tekrarlayın. Ardından diğer ayağınız ile tekrarlayın; Egzersiz 4 Elastik bant yardımı ile başparmak çıkıntısının olduğu bölgeyi kaplayın ve aşağı yukarı olacak şekilde egzersizleri tekrar edin. İltihaplı bunyonu tedavi etmenin en iyi yolu, şişlik, kızarıklık ve ağrıyı azaltmak için günde yaklaşık 3 defa 5 ila 10 dakika buz paketlerini istirahat ederek uygulamaktır. Şiddetli ağrı vakalarında, ortopediste danışmak gerekir, çünkü antienflamatuarlar gibi ilaçların merhem veya tablet içinde kullanılması gerekebilir. Ayrıca, eğer herhangi bir iyileşme yoksa veya tekrarlayan inflamasyon atakları varsa, doktor bunyonu düzeltmek için ameliyatı gösterebilir.

Erken Postoperatif Egzersizler

Eklem cerrahisi sonrası aşağıdaki alıştırmalar yapılacaktır. Uyanıkken saatte 20 kez, her iki bacakla 1, 2 ve 3 egzersizleri yapın.

1. Ayak Bileği ile Pompalama: Ayakları aşağıya, sonra yukarı, bir pompalama eylemine dönüştürün. Ayak bileği üzerinde hareket ettirin. Kuadriseps tekrarları: Dizinizi olabildiğince üç saniye uzatın ve sonra gevşeyin. Diziniz bu egzersiz sırasında yukarı çıkmalıdır. Kalıcı tekrarlar: Üç saniye boyunca bacaklarınızı mümkün olduğunca sıkı sıkıştırın.

Günde üç kez 4, 5 ve 6 egzersizleri yapın. 5 tekrarla başlayın, 20'ye kadar çalışın. Topuk Kayma: Ayağı kalçaya ve dizine doğru kaydırın. (İlk başta, terapistinizin yardımına ihtiyacınız olabilir.) Kalça kaçırma: Ayak parmaklarını yukarı ya da hafifçe bir tarafa tutun, bacağını olabildiğince yavaşça yana çevirin. Başlangıç ​​pozisyonuna geri dönün. (İlk başta, terapistinizin yardımına ihtiyacınız olabilir.) Kısa Bow Cufficeps: Diz altına bir rulo havlu koyun. Dizinizi düzeltin ve başlangıç ​​pozisyonuna geri dönün.

İlerlemiş Egzersizler

Başparmak çıkıntısı tedavisi için hastalara çok daha ilerlemiş egzersizler tavsiye edilmektedir. Bu egzersizler ise kesinlikle ortopedist kontrolü olmadan gerçekleştirilmemelidir. Hastaların çok kısa bir süre içinde eski sağlıklarına kavuşmaları bu egzersizler ile mümkün olabilmektedir. İlerlemiş egzersizlerde ana amaç ayakların ve ayak bileklerinin detaylı bir şekilde çalıştırılması ve kasların güçlendirilmesi ile alakalıdır. Bu konuda fizyoterapistler gereken yardımı sağlamaktadır.

Başparmak Çıkıntısı Tedavi Öncesi

Başparmak çıkıntısı tedavisi öncesinde hastalara birtakım testler uygulanmaktadır. Bu testler röntgen ile gerçekleştirilmektedir. Yapılan testler sonucunda ise hastalara ne tür bir işlem uygulanacağına dair detaylı bilgi elde edilmektedir.

Ortopedik Muayene

Ortopedik muayene birtakım cihazlar tarafından kişilerin rahatsızlığının saptanabilmesi için gerçekleştirilmektedir. Hastalar ultrason ya da röntgen gibi cihazlara tabi tutulur ve hastalığın saptaması gerçekleştirilir. Başparmak çıkıntısı ile karşı karşıya kalan kişilerin tedavisinin yapılabilmesi için bu muayeneler oldukça önemlidir. Ortopedik muayene genellikle bir saat sürmektedir. Bir konuşma ve fiziksel muayeneden oluşur. Konuşma sırasında, ortopedist şikâyetleri ve tarihi tartışır. Fizik muayene çoğu durumda muayene masası üzerinde kapsamlı araştırmaları kapsar. Ortopedist, refleks, bükme, gerdirme ve bükülme gibi semptomlara neden olan vücut kısımlarına bakar. Bazen MRI, X-ışınları, ultrason veya diğer araştırmalar gibi ek görüntüleme araştırmaları belirli bir duruma odaklanır. Ortopedi uzmanı, tıbbi soruyu cevaplamak için hangi muayenelerin yapılması gerektiğini sizinle tartışır.

Ayakta Basarken Çekilen Radyografi

Radyografi, ayak kemiklerinin detaylı bir şekilde görüntülenmesini sağlayan bir cihazdır. Sadece ayak için değil, tüm iskelet yapısının görüntülenmesinde etkili bir role sahiptir. Uzmanlar bu cihaz sayesinde tedaviye karar vermeden önce birtakım analizler gerçekleştirmek için bu cihazı kullanırlar. Sadece 10 dakikalık bir süre içinde ayakta bulunan tüm kemikler ve yapısal bozukluklar inceleme altına alınabilmektedir.

Başparmak Çıkıntısı Tedavi Sonrası

Başparmak çıkıntısı ameliyatı yapıldıktan sonra hastaların dikkat etmesi gereken belli hususlar bulunmaktadır. Bu süreç, tedavi sonrası süreci oluşturmaktadır. Düzenli olarak kontrollere gitmek, ilaç kullanımı gerçekleştirmek ve buna benzer pek çok faktör tedavi sonrası süreci oluşturmaktadır.

Ameliyattan Sonra Olası Komplikasyonlar

Bunyon cerrahisi mükemmel sonuçlar vermesine rağmen, operasyon yanlış değildir ve yerel anesteziden, uygulanan müdahale türünden veya hastanın tutumundan kaynaklanabilecekleri göz ardı edilmemesi gereken bazı riskleri içerir. Başlıca komplikasyonlar arasında doku iyileşmesi, kemik kaynaması, osteotomi sapması, hematom, lokal duyarlılık değişiklikleri yer almaktadır. Bu komplikasyonlar değişebilir ve cerrahi tekniğe ve hastanın beklentilerinin ameliyat öncesi eğitimine bağlı olabilir.

Bunyon nüksü en sık komplikasyonudur. Ayakta uygunsuz ayakkabı (dar ayak ve topuk) kullanımından kaynaklanan yetersiz sıkıştırma işlemine tabi tutulursa sorun tekrar ortaya çıkar.

Postoperatif bunyon cerrahisi kullanılan cerrahi tekniğe bağlıdır. Açık cerrahide kemik veya kombine prosedürler söz konusu olduğunda, postoperatif dönem daha uzundur.

Postoperatif bakım, tedavinin başarısını garanti ederek, tatmin edici olmayan sonuçların olasılığını ve olası komplikasyonları azaltır. Sargıların bakımı çok önemlidir ve elde edilen doğruluğu sağlamak için her zaman yapılmalıdır. Pansuman düzenli olarak yapılmalı ve dikişler genellikle yara izinin gelişimine bağlı olarak 12 gün sonra çıkarılmalıdır.

Ameliyattan sonra, hasta sadece topukta (Barouk ayakkabısı) destekli ayakkabılarla yürünebilmektedir.

Bunyon cerrahisinde iyileşme genellikle hızlıdır ve ameliyat sonrası döneme uygun bir sandalet giymesi şartıyla hasta ameliyattan hemen sonra yürüyebilir. Postoperatif dönemde doğru takip, tatmin edici olmayan sonuçların ve komplikasyonların olasılığını azaltır.

İyileşme süresi, yapılan ameliyatın türüne bağlıdır, ancak, ortalama altı ila sekiz hafta sonra, düşük topuklu ayakkabıların yürüme için kullanılmasına izin verilir. Bu süre boyunca, hastanın tamamen dinlenmesi gerekmez. Bununla birlikte, ilk iki haftada, alt ekstremitenin yükselmesi şişmeyi önlemek için önemlidir.

İmplantlar ameliyattan altı ila dokuz ay sonra çıkarılabilir. Malzemeyi iyi tolere eden yaşlı hastalarda, materyali çıkarmak için yeni bir cerrahi işlem gerekmemektedir.

Ödemi azaltmak ve parmak hareketlerini düzeltmeye yardımcı olmak için fizyoterapi seansları gerekebilir.

Alışkanlık çalışmalarına yeniden başlanıncaya kadar olan iyileşme süresi, doğrudan düzeltilmiş deformasyonun ve hastanın mesleğinin ciddiyetine (ihtiyaç ve yürüme, yürüme, vb. Saatler) bağlıdır.

Ameliyat Sonrası Taburculuk ve İyileşme Dönemi

Başparmak çıkıntısı ameliyatı sonrasında hastaların taburculuk süreleri oldukça kısadır. Hastalar en fazla 2 gün hastanede konuk edilir. Bu süre ameliyatın başarısına ve hastaların durumuna bağlı olarak değişiklik gösterebilmektedir.

Ameliyat Sonrası Aktivite

Ameliyat sonrasında hastaların belli aktivitelerden kaçınmaları önerilmektedir. Ağır sporların yanı sıra kişilerin mutlaka kaçınmaları gereken hususlar arasında hiç kuşkusuz koşu, futbol ve buna benzer hareket gerektiren aktiviteler de yer almaktadır. Bu aktiviteler, ameliyattan yaklaşık 2 ay sonraya kadar gerçekleştirilememektedir.

Sık Sorulan Sorular

Başparmak çıkıntısı hakkında kişilerin sormuş oldukları pek çok soru bulunmaktadır. Hastalığın tedavisi, süreci ve bununla ilgili tüm detaylı bilgiler aşağıda yer almaktadır.

Başparmak Çıkıntısı Ameliyatlarında Sakatlanma Riski Var mı?

Bu hastalığa ait ameliyatlarda herhangi bir risk bulunmamaktadır. Ameliyatlar uzman cerrahlar tarafından gerçekleştirilmektedir. Uzman hekimler bu işlemleri risksiz bir şekilde gerçekleştirmektedir. Sakatlanmalar yanlış tedavilerin uygulanması neticesinde gerçekleşebilmektedir. Bu durum ise sadece uzman olmayan doktorların müdahalesi sonucunda oluşabilir. Hastaların bu tedavi yöntemlerinden birini uygulamadan önce mutlaka uzman olan kişiler tarafından tedavi altına alınmaları önerilmektedir.

Başparmak Çıkıntısı Ameliyatları Maliyeti Nedir?

Başparmak çıkıntısı ameliyatlarının maliyetleri kurumlara ve uzmanların donanımına göre farklılık göstermektedir. Türkiye’de ortopedi birimi uygun gördüğü takdirde SGK ameliyatı karşılayabilmektedir. Özel hastaneler tarafından yapılan ameliyatlar ise yüksek rakamlara gerçekleşebilmektedir.

Başparmak Çıkıntısı Ameliyatı Yapılmazsa Hasta Yere Basma Sorunu Yaşar mı?

Başparmak çıkıntısı ameliyatı gerçekleştirilmediği takdirde hastaların basma sorunu yaşaması mümkün olabilmektedir. Parmak çıkıntısı oluştuktan sonra yere basma konusunda basınçtan kaynaklı sorunlar oluşabilir. Bu durum da kısa bir süre içinde kontrol altına alınabilmektedir.

Başparmak Çıkıntısı Sinir Kaybına Yol Açar mı?

Hastalık ile ilgili bir önlem alınmaması durumunda hastalarda sinir kayıpları meydana gelebilmektedir. Bu durum ilerleyen dönemlerde kişilerin yürüyememesine hatta ayakta felç oluşumuna kadar neden olabilmektedir. Hastaların çoğu da bu riskin varlığı nedeniyle kısa vadede gerekli muayeneleri gerçekleştirmektedir.

Başparmak Çıkıntısı İçin Kullanılan Koruyucular Nelerdir?

Başparmak çıkıntısı olan kişiler koruyucu olarak atel kullanımı gerçekleştirebilmektedir. Atel kullanımı, hastaların ayaklarında oluşan çıkıntıların içeriye çekilmesine olanak sağlamaktadır. Bu alet sayesinde hastaların baş parmaklarında oluşan çıkıntı kısa süre içinde düzelme sağlar.

Başparmak Tedavisinde Kullanılan İlaçlar Nelerdir?

Tedavi süresince hastalara iltihaplanmayı önlemek için antibiyotikler verilmektedir. Aynı zamanda ağrı kesici ilaçlara da başvurulmaktadır. Parasetamol gibi ilaçlar ise en yaygın kullanılan ilaçlar arasında yer almaktadır. Parasetamol ile ilgili detaylar aşağıda yer almaktadır. Parasetamol analjezik ve antipiretik ajanların bir sınıfına aittir. Ek olarak, zayıf bir antienflamatuar etkiye sahiptir. Kimyasal olarak bu anilin türevi olan ve fenasetin ana metabolitleri arasında yer alan maddeler, daha önce yaygın analjezik ve ateş düşürücü olarak da kullanılır. Ayrıca sıcaklık ve ağrı hassasiyetinde artışı etkileyen fizyolojik açıdan aktif maddeler, - parasetamol aksiyon beyinde ve prostaglandin sentezinin baskılanması ağrı merkezleri ve sıcaklık regülasyonu ile ilgili bir etkiye sahiptir. İlaç çok hızlı bir şekilde hareket etmeye başlar, kabulünden sadece bir saat sonra etkisini gösterir. Kan-beyin bariyerine kolayca nüfuz eder. Maddenin çoğu karaciğerde metabolize edilir. Parasetamol inflamasyon süreci ile ilişkili olmayan ağrının giderilmesi için, saf analjezik olarak da kullanılabilir. Şu anda, parasetamol saf olarak değil, aynı zamanda bu tür "Antigrippin" "Panadol", "Theraflu", "Fervex" ve bazı diğerleri gibi diğer antipiretiklerin ve analjezikler, bir parçası olarak sadece satılmaktadır. İlk olarak, parasetamolün soğuk algınlığı veya grip tedavisi yapmadığı anlaşılmalıdır. Bu hastalıklara neden olan virüsleri veya bakterileri etkilemez ve bağışıklığı arttırmaz. Sadece hastalığın semptomlarını rahatlatmak için tasarlanmıştır - ağrı ve ısı. Çare ilavesinin anti-inflamatuar etkisi de oldukça zayıftır. İkinci olarak, parasetamol ve analogları bulaşıcı hastalıkların önlenmesine yönelik değildir. İlacın çok sayıda yan etkisi göz önüne alındığında, bu tür "önleme" ve ilacın sürekli alımı (bir haftadan fazla) ciddi zehirlenmelere yol açabilir. Hastalık dönemi dışında parasetamol alınması kabul edilemez.

Üçüncü olarak, hastalık sırasında sıcaklığın ilacın yardımıyla her zaman düşürülmesi gerekli değildir. Ateşin vücudun koruyucu reaksiyonu olduğunu hatırlamakta fayda var, bu da enfeksiyonla savaşmasına yardımcı olur. Sıcaklıkta yapay düşme sadece bağışıklık sistemi görevini karmaşıklaştırır. Ve sonuç olarak, hastalık her zamankinden daha uzun sürer. Bu nedenle, antipiretik ajanların, hiperterminin organizma için tehlikeli hale geldiği, sadece + 38 ° C'yi aşan bir sıcaklıkta kullanılması önerilir.

İbuprofen adı verilen ilaçlar da yine bu hastalığın tedavisinde sıklıkla kullanılmaktadır. Bu ilaçlara ait detaylı bilgi ise aşağıda yer almaktadır.

Anti-inflamatuar, antipiretik ve analjezik etkiye sahiptir. Anti-inflamatuar faktörleri bastırır, trombosit agregasyonunu azaltır. Bu, siklooksijenaz tip 1 ve 2, arakidonik asit metabolizma verir inhibe sağlıklı dokunun prostaglandinlerin miktarını azaltır ve iltihapta eksuda ve inflamasyon çoğalma aşamalarını inhibe eder. İnflamasyonun odağında ağrı duyarlılığını azaltır. Bu, ağrı sendromunun zayıflamasına veya kaybolmasına neden olur. Dinlenme sırasında ve hareket sırasında eklemlerde ağrı ile birlikte, sabah tutukluğundaki azalma ve eklemlerin şişmesi, hareket hacminin artmasına katkıda bulunur.

Antipiretik etki diensefalonun termoregülatör merkezlerinin uyarılabilirliğindeki azalmadan kaynaklanır.

İbuprofen kısa süreli kullanım için reçete edilir. Tablet olarak yutulmalı ve su ile alınmalıdır.

En düşük doz olarak alınmalıdır.

Semptomlar tedavi başlangıcından beş günden fazla devam ederse veya kötüleşirse, doktora gidilmelidir.

İlaç İbuprofen kitle> 20 kg (6 yaş) ve yetişkinlere sahip çocuklara reçete edilebilir. Önerilen günlük İbuprofen dozu 20-30 mg / kg. 30 mg / kg / gün dozun aşılmaması gerekir.

20-30 kg (6-11 yaş) ağırlığa sahip olan çocuklara resepsiyonda 200 mg (bir tablet) reçete edilir. Tableti 6 saatte tekrarlayın (sadece gerekirse). 600 mg / gün (üç tablet) aşılmaması gerekir.

Yetişkin hastalar yanı sıra çocuklar> 30 kg - resepsiyonda 200-400 mg (1-2 tablet). 4-6 saat içinde tekrar resepsiyon. 1200 mg / gün dozun aşılmaması gerekir. (altı tablet).

Başparmak Çıkıntısı Hastalığı İçin Hangi Uzmana Muayene Olmak Gerekir?

Bu alanda uzman olan hekimler ortopedistlerdir. Ortopedi birimlerine giden kişilerin bu alanda uzman olan kişilerden tıbbi destek almaları gerekmektedir. Muayeneler detaylı bir şekilde gerçekleştirildikten sonra hastalar için uygun olan başparmak çıkıntısı tedavisi seçilmektedir. Bazı hastalar sadece atel kullanımı sağlayarak bu hastalığın önüne geçebilmektedir. Atel kullanımının yetersiz olduğu noktalarda ise hastalar için cerrahi yöntemler tavsiye edilmektedir.

Başparmak Çıkıntısı İltihap Yapar mı?

Başparmak çıkıntısı zaman içerisinde iltihaplanmaya neden olabilmektedir. Devamlı olarak ayakta sürtünme oluşması ileriki dönemlerde hastalarda iltihap oluşmasını sağlar. Bu gibi durumların oluşmaması için ise doğru ayakkabı kullanılması şarttır. Hastalar mutlaka ortopedik ayakkabılar tercih etmeli ve devamlı olarak bu ayakkabıları kullanmalıdır. Nasır oluşumu da iltihaplanmaya aracı olabilecek faktörler arasında yer alır. Bu nedenle hastaların kişisel bakımlarına mutlaka dikkat etmeleri ve uzmanların yönergelerine uymaları tavsiye edilmektedir. Ortopedistlerin yönergeleri dışında kullanılacak ayakkabılar ise daha ciddi yaralanmalara neden olabilmektedir. Sadece atel kullanımı ile düzelebilecek bir rahatsızlık, sonradan cerrahi müdahale görmeye neden olabilmektedir. Ortopedistler bu konuda ne yapılması gerektiğini hastalara detaylıca anlatmaktadır.

Başparmak Tedavisi Süreci Nasıl İlerler?

Ayak başparmağı ayağın dış tarafına doğru yönelir ve 1. metatarsal kemiği (metatarsus primus) iter, bu da ağrının vücudun iç kısmına sapmasına neden olur. Çoğu durumda, bu malformasyon genetik ve yaşla dejeneratif nedendir. Başparmaklar için kremler, ilaçlar, silikon pansumanlar ve ateller problemi hiçbir şekilde iyileştirmez. İleri düzeltme teknikleri, metatartayı doğru anatomik pozisyonuna getirir ve bu şekilde ayak parmağı eklemini sağlam tutar ve "bunyon" tamamen kaybolur. Ayak yine normal ve estetik görünecektir. Bu "bunyon" malformasyonu düzeltmek için, düzinelerce farklı prosedür vardır, bu yüzden ayak cerrahisinde uzmanlaşmış ve her bir hasta için en iyi yöntemi uygulamak için eğitimli bir cerrah veya ortopedi cerrahının seçilmesi önemlidir. Düzeltme, genel anestezi olmaksızın, yatıştırıcı ve lokal anestezi ile ambulatuvar cerrahi ile yapılır. İşlem sırasında hasta uyur ve acı hissetmez. Bu düzeltme, tek bir seansta her iki ayak üzerinde gerçekleştirilebilir. Daha sonra hasta kendi ayakları ile gidebilir ve müdahaleden bir saat sonra eve dönebilir.

Başparmak Çıkıntısı Tedavi Edilmezse Ne Olur?

Başparmak çıkıntısı tedavi edilmediği takdirde hastalarda eklem iltihapları gözlenebilmektedir. Bu durum ise ileriki dönemlerde daha büyük risklerin ortaya çıkmasına neden olur.

Başparmak Çıkıntısı Olan Kişiler Spor Yapabilir mi?

Bu kişiler spor ile ilgilenebilmektedir; ancak sporun ayakları zorlaması sonucunda istenmeyen durumlar ortaya çıkabilmektedir.

Başparmak Tedavisinde Nelere Dikkat Etmek Gerekir?

Bu konuda tedavi gerçekleştirecek olan kişinin de son derece donanımlı ve uzman kişiler olmasına mutlaka dikkat edilmesi gerekmektedir.

Başparmak Çıkıntısı Eklem İltihabına Yol Açar mı?

Evet açabilir. Bu nedenle hastaların zaman geçmeden bir ortopedi uzmanına muayene olmaları tavsiye edilmektedir.

Topuklu Ayakkabı Kullanımı Başparmak Çıkıntısına Sebep Olur mu?

Başparmak çıkıntısı topuklu ayakkabı kullanımından ziyade, rahatsız ve dar burunlu olan ayakkabıların kullanılması sonucunda ortaya çıkan bir rahatsızlıktır.

Başparmak Çıkıntısı Ameliyatları Ölüm Riski Taşır mı?

Başparmak çıkıntısı ameliyatında ölüm riski yoktur.

Başparmak Çıkıntısı Ameliyatı Kaç Saat Sürer?

Başparmak çıkıntısı ameliyatının uzunluğu, hastanın durumu ile alakalıdır. Bazı ameliyatlar çok kısa, bazıları ise çok uzun sürebilmektedir.

Başparmak Ameliyatı Olan Kişiler Ne Zaman Ayağa Kalkabilir?

Ameliyat olan hastalar birkaç saat içinde yürüyerek evlerine gidebilmektedir.